عدد كوانتائي اصلي يا ترازهاي مختلف انرژي ممكن كه به ازاي آنها الكترون مي‌تواند حول محور مستقري بگردد. عبارتست از عددي كامل و مثبت

به ازاي كمترين مقدار الكترون نيز داراي كمترين مقدار انرژي است. از كليه اعداد مهمتر بوده زيرا كه مقدار آن انرژي پيوند الكترون اتم هيدروژن و يا ديگر اتمهاي يك الكتروني را كه داراي بار هسته‌اي مي‌باشند مطابق رابطه زير معلوم مي‌دارد.

در اين رابطه و به‌ترتيب عبارتند از جرم و بار الكترون و اين رابطه از حل معادله شرودينگر حاصل شده و همان نتيجه‌اي است كه بوهر از فرضيه‌هايي كه چندان درست نبودند بدست آورده بود.

بوهر خطوط طيفي را بر مبناي سطوح اصلي انرژي براي الكترون در مدار توضيح داد و به هر يك از اين سطوح يك عدد كوانتومي اصلي نسبت داد. نخستين سطح كه نزديك هسته است و بعديو ... مقدار انرژي الكترون و موقعيت اين سطح را نسبت به هسته مي‌رساند. هر چه مقدار بيشتر باشد، سطح انرژي از هسته دورتر است. اين سطحهاي انرژي را بايد ناپيوسته در نظر بگيريم كه فقط انتقالات الكتروني مجاز بين آنها صورت مي‌گيرد. بنا بر نظريه بوهر، اين انتقالات سبب بوجود آمدن خطوط طيفي مي‌شود.

بنابراين، اين عدد كوانتومي، پوسته اصلي يا ترازي را كه الكترون به آن متعلق است را تعيين مي‌كند. اين پوسته‌ها ناحيه‌هايي هستند كه در آنها احتمال يافتن الكترون بالاست.