شرح بیماری
آفتاب‌زدگی عبارت است از واکنش به مواجهه بیش از حد با آفتاب.
پوست در بخشهایی که بیشتر در معرض آفتاب است، درگیر می‌شود.
بثور قرمز پوست، گاهی همراه با تاولهای کوچک، در نواحی مواجهه یافته با آفتاب، لکه‌های پوسته‌ریزی‌کننده،
تب، خستگی یا گیجی و قرمزی پوست از علایم شایع بیماری هستند.
علل بیماری
- آفتاب‌زدگی بیشتر در فصول گرم که اشعه فرابنفش قویتر است، رخ می‌دهد. مواجهه با آفتاب محرک آن است و معمولاً همراه با آفتاب سوختگی است.
- در افرادی که داروهایی مصرف می‌کنند که باعث حساسیت به نور می‌شوند (افزایش حساسیت به اشعه فرابنفش)، به ویژه محتمل است.
عوامل تشدید کننده بیماری
- عفونت زمینه‌ای
- سابقه آفتاب‌زدگی
- اختلالات متابولیک مثل دیابت شیرین یا بیماری تیرویید
- استفاده از داروهای سرکوبگر ایمنی با داروهای ذکر شده در فهرست «علل»
- اختلالات طبی مثل لوپوس اریتماتوی دیسکویید، لوپوس اریتماتوی سیستمیک و یا پورفیری
پیشگیری
- اگر سابقه آفتاب‌زدگی دارید، در صورت امکان دور از آفتاب بمانید.
- در صورت مواجهه با آفتاب از لوسیون‌های ضد آفتاب با قدرت محافظتی 15 یا بالاتر استفاده کنید و لباسهای محافظ بپوشید.
- جز برای اجتناب از مواجهه طولانی مدت با آفتاب، محدودیتی لازم نیست.
- برای پیشگیری از دهیدراتاسیون (کم آبی)، مایعات فراوان بنوشید.
- عود بثور و سایر علایم در صورت مواجهه با آفتاب حتی به مدت کوتاه به ویژه در بهار و تابستان از عوارض احتمالی بیماری هستند.
درمان
- در صورتی که دور از آفتاب بمانید، علایم را می‌توان با درمان کنترل کرد. بهبودی تا یک هفته طول می‌کشد.
- هرگونه علت زمینه‌ای مثل داروها، مواد آرایشی یا اختلالات طبی را معلوم کنید. آزمون لکه نوری را می‌توان برای شناسایی علل آلرژی به نور به کار برد.
- در طول ساعات اوج اشعه فرابنفش (10 صبح تا 2 بعد از ظهر) از آفتاب دور بمانید.
- اگر باید به در اوج آفتاق به فضای باز بروید، لباسهای محافظ بپوشید و از کرمهای ضد آفتاب در دسترس استفاده کنید.
- کلروکین قبل از مواجهه با آفتاب برای پیشگیری عود علایم ممکن است توصیه گردد.
- استروئیدهای التهابی ممکن است برای کاهش التهاب تجویز شوند.
- اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده‌اید، با پزشک خود مشورت کنید زیرا داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی داشته باشند.
مباحث مرتبط با عنوان
