آزتکها
یک قبیله بیابانگرد به نام آزتک در محلی که امروزه به نام
مکزیک می شناسیم، در طول قرن سیزدهم، سکنی گزید. جنگجویان آزتک، قبایل زیادی را در همسایگی خود شکست دادند. در طول 1200 سال، آنها کنترل امپراتوری بزرگی را در دست داشتند. آنها شهرهای بزرگی ساختند و مجسمه های زیبایی درست کردند. امپراتوری آزتک در 1521 م، هنگامی که
مهاجمین اسپانیایی به مکزیک رسیدند، سقوط کرد.
توصیفی دیگر از آزتک ها
زیر نویس عکس
نقاب خدایان
این نقاب، چهره کتسال کوآتل، خدای طبیعت آزتکها، را مجسم می سازد.
زیرنویس عکس
گسترش قلمرو از دهه 1500 م امپراتوری آزتک بین خلیج مکزیک و اقیانوس آرام گسترش پیدا کرده بود.
کودکس کتاب آزتکها
آزتکها برای ثبت وقایع خود از نوعی
خط تصویری استفاده می کردند. آنها اطلاعاتشان را در کتابی به نام
کئودکس ثبت می کردند. کودکس از کاغذ، پارچه یا پوست حیوانات درست می شد. برای نوشتن این کتابها از قلم موهای نازک که به شکل بادبزن در هم پیچیده می شد، استفاده می کردند. امروزه تعداد کمی از کتب آزتکها باقی مانده است، چرا که فاتحان اسپانیایی در قرن شانزدهم تقریبا همه آنها زا نابود کردند.
زیرنویس عکس
تصویر اسرار آمیز
صدها علائم نوشتاری رنگی مثل این تصویر درکودکس کاسپی به چشم می خورد.
اعتقادات آزتکها
آزتکها تصور می کردند که خورشید هر شب می میرد و فردا برای طلوع دوباره، احتیاج به خون انسانی دارد. کاهنان آزتک بوسیله بیرون آوردن قلب قربانی در یک مراسم مذهبی، او را در راه خورشید قربانی می کردند. بیشتر قربانیان از میان اعضاء قبایل همسایه، که قبلا توسط آزتکها در جنگ اسیر شده بودند، انتخاب می شدند.
زیر نویس عکس
مراسم قربانی (مذهبی)
کاهنان، قربانی (مرد و زن) را روی یک سنگ می خواباندند و سینه اش را می شکافتند.
1200م
آزتکها، مردمی شکارچی و کشاورز، به سمت جنوب تا مکزیک سفر کردند. بر اساس روایات، خدای آنها «
هوتیزیلو پوچتلی» به آنها گفته بود سفر کنند.
1325
شهر
تنوچ تیلان به عنوان قرارگاه خانه های آنها روی
جزایر باتلاقی انتخاب می شود. این ناحیه در وسط دریاچه
تکسکوکو قرار دارد.
91 ـ 1372
آزتکها تحت فرماندهی اولین حاکم خود،
آکاماپیچتلی، به یک کشور قدرتمند نظامی تبدیل شدند.
40 ـ 1428
آزتکها امپراتوری خود را در شهرهای تکسکوکو و
تلاکوپان ، تشکیل دادند.
69 ـ 1440
تنوچ تیتلان دچار سیل می شود و محصول بدی هم به دست می آورد. مونته زومای اول، حاکم وقت، مردم ساکن در نواحی ثروتمند و زمینهای کشاورزی قابل اطمینان را تحت سلطه خود در می آورد تا با مالیاتی که از آنها دریافت می کند، آزتکها را تغذیه کند.
1472
بعد از آنکه آزتک ها در یک هجوم ، حاکم شهر
تلاتلولکو که کاملا آباد بود ، می کشند ، آن شهر را مرکز اصلی خرید و فروش خود قرار می دهند.
آزتک ها حاکم را از روی معبد هرمی شکل پرتاب می کنند و او را می کشند .
1481
آزتکها یک معبد جدید برای ستایش هویتریلو پوچتلی، در مرکز تنوچ تیتلان ساختند. آنها با قربانی کردن 20000 اسیر
هواکستک، این معبد را به خدایشان تقدیم کردند.
1502
مونته زومای دوم حاکم می شود. در این زمان، آزتکها از 271 شهر باج و خراج (مالیات) جمع می کردند. مونته زومای دوم از ابتدای فرمانروایی خود با بد اقبالی روبرو گردید.
1507
هنگامی که آزتکها مراسم روشن کردن آتش جدید را با موفقیت برگزار کردند، خبر سفر چهارم کاشف اروپایی
کریستف کلمب به شهر تنوچ تیتلان می رسد.
1519
فاتحان اسپانیایی،
هرنان کورتس و مردانش، به عنوان میهمانان مورد احترام مونته زومای دوم وارد شهر تنوچ تیتلان می شوند. هنگامی که آزتکها از انگیزه واقعی کورتس باخبر می شوند، او برای حفظ خود و مردانش، مونته زومای دوم را به گروگان می گیرد.
1520
مونته زومای دوم در حالی که سعی داشت مردمش را آرام کند، از روی سقف محلی که درآن زندانی بود توسط مردمش سنگسار و کشته شد. آزتکها
کوتیلا هواک را به عنوان رئیس جدید انتخاب می کنند، اما او نیز زمانی که اسپانیایی ها می خواستند از شهر فرار کنند، کشته شد.
1521
کواتموک، آخرین فرمانروای آزتک، از شهر تنوچ تیتلان در مقابل اسپانیایی ها دفاع کرد. هنگامی که آنها نهایتا شهر را فتح کردند، کواتموک را اسیر، زندانی و شکنجه می کنند.در تاریخ 26 فوریه سال 1522 م کواتموک به دار آویخته می شود.
1535
امپراتوری آزتک به صورت مستعمره اسپانیا در می آید. شهر
مکزیکوسیتی بر روی خرابه های شهر تنوچ تیتلان، بنا می شود. مقر فرمانروایی در محل قرار گرفتن قصر مونته زوما ساخته می شود و کلیسای بزرگ (مرکزی) روی خرابه های معبدهای هویتزیلو پوچتلی و تلالوک، بنا می گردد.
تنوچ تیتلان پایتخت امپراتوری آزتک بود. این شهر در زمان اوج خود ناحیه ای به وسعت 25 کیلومتر مربع (5/9 مایل مربع) را می پوشاند و جمعیت آن در حدود 350000 نفر بود. شهروندان اغلب کشاورز، ماهیگیر، تاجر، پیشه ور، کشیش، جنگجو و مسئولین اجرایی دولتی بودند.
حاکمان
حاکم آزتک را، تلاتوانی (سخنگوی بزرگ) می خواندند. یک تلاتوانی (رهبر) به خاطر عقل، شجاعت و عضویت در خانواده اشراف برای رهبری انتخاب می شد. او برای مردم ، چیزی مابین خدا و شاه بود و در مراسم مذهبی نقش بسیار مهمی ایفا می کرد.
ادیان
در مرکز شهر تنوچ تیتلان، معبد بزرگ قرار دارد. در بالای این هرم بسیار شگفت انگیز، دو معبد دو قلو برای هویتزیلو پوچتلی، خدای خورشید، و تلالوک، خدای باران، ساخته شد. هزاران کاهن در معبد آزتکها خدمت می کردند. آنها در مدرسه مخصوصی به نام
کالمکاک آموزش می دیدند. به کاهنان نوشتن، ستاره شناسی و چگونگی اجرای مراسم قربانی کردن، آموزش داده می شد.
تحصیلات
فرزندان آزتک برای سرباز شدن در مدرسه ای به نام
تله پاچوکالی آماده می شدند. همه پسرها در بین سنین 17 تا 22 سالگی در ارتش خدمت می کردند. دختران آزتک نیز به مدرسه می رفتند. اما آنها به جای فنون جنگی در رشته هنر و خانه داری تحصیل می کردند. نظم موجود در همه مدارس آزتک بسیار سنگین و خشک بود. دانش آموزان تنبل و بی توجه را گاهی بوسیله چوب کاکتوس تنبیه می کردند.
کشاورزی
شهر تنوچ تیتلان توسط هزاران باغ غوطه ور به نام
چینامپاس محاصره شده بود. زنبیلهای بزرگ ساخته شده از نی، از خاک پر می شدند و در آبهای کم عمق تکسکوکو قلاب می شد تا سبزی تازه، میوه و گل تازه برای شهر فراهم گردد. (گلها کمک می کردند تا بوی بد خون انسانهایی که مرتبا قربانی می شدند از بین برود.) فاضلاب توالتهای عمومی و خانه های ساخته شده روی قایقها، باغهای چینامپاس را حاصلخیز می کرد.
مراسم روشن کردن آتش جدید
یکی از جشنهای بسیار مهم آزتکها، مراسم روشن کردن آتش جدید بود. تقویم آزتکها بر اساس یک دوره 52 ساله طراحی شده است. آنها معتقد بودند که هر 52 سال یک بار ، دنیا به پایان می رسد، مگر آنکه آنها مراسم روشن کردن آتش جدید را برگزار کنند. همه خانواده ها با خاموش کردن آتش خانه ها و شکستن وسایل آن در جشن شرکت می کردند. بعد در حالی که مردم از پشت بامهایشان نگاه می کنند، کشیشها از شهر بیرون رفته و از تپه های دور از شهر بالا می روند. هنگامی که یک ستاره مقدس به نقطه خاصی می رسد، کشیش بزرگ یک آتش جدید روشن می کند و قلب انسانی که تازه قربانی شده توسط کشیش از سینه اش بیرون می آید. کشیش به معبد باز می گردد و مشعل های روشن شده توسط آن آتش تنوچ تیتلان دوباره آتش های خود را روشن می کنند. آزتکها ادامه حیات دنیا را با جشن گرفتن و پوشیدن لباسهای نو، خوش آمد می گویند.
حقایق ثبت شده
آزتکها معتقد بودند که قربانی کردن انسانها مانع بروز سیل و خشکسالی می شود و محصول خوبی را تضمین می کند. آنها به طور مرتب برای تلالوک، خدای باران و هویتزیلو پوچتلی، خدی خورشید، قربانی می کردند. کاهنان آزتک، در ماههای مارس
زایپ توتک، خدای بهار، را پرستش می کردند. آنها پوست قربانی را می کندند و بعد با پوشیدن آن رژه می رفتند. این حرکت، بازگشت رویش سالانه گیاهان (پوشش زمین) را تداعی می کرد.
آمریکای باستان
ویژگیهای مهم آمریکای باستان
مراحل تحول در آمریکای باستان
تمدن های پیشرفته در آمریکای باستان
شنیدنی ها
