منو
 کاربر Online
942 کاربر online
 : روان شناسی
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline معصومه قاسمی 3 ستاره ها ارسال ها: 372   در :  دوشنبه 17 بهمن 1384 [06:34 ]
  ارزشهای اخلاقی کودکان
 

کودکان از یک سالگی آماده پذیرش ارزشهای اخلاقی هستند.
در دوران نوزادی شما به عنوان والدین تنها کسانی هستید که در کنار کودک قرار دارید . او از هر رفتارشما چیزی می آموزد. از نوازش محبت می آموزد و از توجه شما ، درک کردن و تعامل با جهان پیرامون را یاد می گیرد.
کودک وقتی به یک سالگی می رسد یاد می گیرد که شما و اطرافیان احساس دارید و نیازهایی نیز دارید. او حالا آماده است که بیاموزد نیازهای او با شما فرق دارد و این همان الفبای اخلاقیات است.
کارشناسان امور تربیتی معتقدند: فرد باید قلبا به مواردی متقاعد شود تا تمایلات درونی به آن پیدا کند. به بیان دیگر عادت به انجام کارهای صحیح پیدا کند چه کسی او را در حال انجام آنها ببیند و چه نبیند. به تدریج این فرد به انسانی تبدیل خواهد شد که با اختیار خود راست گویی را انتخاب می کند حتی اگر به ضررش باشد یا به خاطر آن تنبیه شود. انسانی که علاوه بر نیازهای خود به احتیاجات دیگران نیز توجه دارد . بدین ترتیب او یاد می گیرد که در کنار دیگران زندگی کند و زندگی اجتماعی را به خوبی پیش ببرد.

والدین می توانند با ارتباط دادن ارزشها با مفاهیم معنوی این اراده را در وی تقویت نمایند اما اگر مفاهیمی که مطرح می کنند در رفتار و اعمال روزمره قابل لمس نباشد تبدیل به پند و موعظه شده و تاثیری نخواهد داشت. از این رو شیوه رفتار و گفتار والدین در شیوه زندگی فرزندتان اهمیت بسزایی دارد .

کودک نیاز دارد بداند آنقدر خوب و با ارزش است که شما او را دوست بدارید حتی اگر آب میوه را روی زمین ریخته یا نتوانسته توپش را به خوبی شوت کند. یا اگر گاهی بد اخلاقی کرده ، ابراز علاقه شما برای کودک حیاتی است.

نخستین گام برای احترام به دیگران ارزش قائل بودن برای خود است. وقتی او می پذیرد که مهم است درک می کند که اعمال و رفتارش بر دیگران تاثیر دارد . در غیر اینصورت او می پندارد وقتی خودش با ارزش نیست پس رفتار خوب یا بدش نیز تاثیری ندارد و مهم نیست. بدین ترتیب مسئولیت رفتارش را نیز نمی پذیرد.

در مورد کودک رفتارهای اشتباه در برخی شرایط امری عادی است اما با قرار دادن برخی محدودیتها یاد می گیرند که رفتار خود را کنترل نمایند. البته نیاز به تنبیه شدید در هنگام گذشتن از این مرزها نیست اما باید قوانین روشنی وجود داشته باشد که عمل نکردن به آن عواقبی را در پی داشته باشد. برای مثال محرومیت از تماشای تلویزیون یا نرفتن به پارک و زمین بازی می تواند عواقب این قانون شکنی محسوب شود.





  امتیاز: 0.00