زخمهای دستگاه گوارش ، بر اساس محل ایجاد آنها شامل زخم معده و زخم اثنی‌عشر می‌باشد. به طور کلی زخمهای اثنی‌عشربه مراتب شایعتر از زخمهای معده هستند. هر چند که استرس و فشارهای روانی مستقیما زخم معده یا زخم اثنی‌عشر ایجاد نمی‌کنند اما این عارضه در افراد عصبی و کسانی که ازنظر اجتماعی فعال و حساس هستند شایعتر است.
درد در ناحیه زخم معمولا دو تا سه ساعت پس از خوردن غذا یا در نیمه‌های شب شروع میشود و معمولا پس از خوردن غذا کاهش می‌یابد. بنابراین درمبتلایان به زخمهای گوارشی تقسیم سه وعده غذایی متداول به 5 یا 6 وعده کوچکتر توصیه میشود. این افراد بهتر است از مصرف فلفل سیاه و ادویه‌های تند پرهیز کنند.
همچنین مصرف قرص‌های مسکن با معده خالی ، استعمال دخانیات و تنش و اضطراب باعث عود زخمهای گوارشی و احساس درد در فرد میشود.
در بسیاری از این موارد مراجعه به پزشک شروع یک دوره درمانی و ادامه آن تا انتها الزامی است.
امتیاز: 0.00
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
ناشناس
در : شنبه 22 مرداد 1384 [04:05 ]
انتقال یافته از زیست شناسی : حصبه ، تب مرگبار روده ای
حصبه یا تیفوئید ، یکی از بیماریهای قدیمی گوارشی است که همه گیری آن در بسیاری از مناطق جهان ، بیماران زیادی را به کام مرگ کشانده است . حصبه در ایران نیز مثل بسیاری از کشورهای جهان همچنان خطرناک و شایع است . پروین اعتصامی ، یکی از مشهورترین افرادی بود که به دلیل ابتلا به حصبه در گذشت .
حصبه یا تب روده ای ، یک بیماری گوارشی است که دسته بزرگی از باکتری های روده ای به نام سالمونلاها ، عامل ایجاد آن هستند . این باکتری ، 30-20 نوع مختلف دارد و از راه دهان وارد روده انسان ، حیوانات پستاندار و پرندگان می شود و سبب تب های روده ای ، مسمومیت های غذایی یا عفونت خون می شود . برای اولین بار سالمون ، میکروب شناس آمریکایی در سال 1885 این میکروب را سالمونلا گذاشتند .
ابرت ، میکروبیولوژیست معروف نیز برای اولین بار سالمونلا را در غدد لنفاوی بیمارانی که از حصبه مرده بودند ، مشاهده کرد . انواع سالمونلا در طییعت وجود داشته و تعدادی از آنها در دستگاه گوارش انسان و حیوانات مشاهده می شود و تعداد کمی برای انسان بیماریزا هستند . سالمونلا ، انگل اجباری بوده و جز در بدن انسان و حیوانات ، در محل دیگری زندگی نمی کند. تب روده ای یا تب تیفوئید یا همان حصبه ، معروفترین بیماری منتقله از انواع سالمونلاست . البته برخلاف نامش ، این بیماری صرفاً مخصوص روده نیست ، بلکه یک بیماری عمومی محسوب شده که خون ، کیسه صفرا ، غدد لنفاوی و روده بیشتر از سایر بافت ها درگیر میشوند.
سالمونا از راه مدفوع بیماران ناقل دفع شده وارد آب میشود . آب میشود . آب ، غذا و سبزیهای آلوده ، عامل انتقال میکروب سالمونلا هستند . میکروب از راه دهان بیمار وارد شده و بعد از عبور از معده وارد جریان خون می شود . دوره نهفتگی این بیماری یعنی از لحظه ورود میکروب تا بروز علائم بالینی 10 تا 14 روز است . بعد از ورود میکروب به خون ، یک عفونت خونی موقت ایجاد می شود و باکتری از طریق خون به اعشای مختلف بدن وارد می شود .
این باکتریها پس از تکثیر در نقاط مختلف مجددا وارد خون شده و عفونت خونی شدیدی ایجاد می کنند . علائم این عفونت ، تب سر درد ، هذیان ، بی اشتهایی ، یبوست ، بزرگی طحال و کم شدن تعداد گلبولهای سفید است.معمولا بیخوابی،خون دماغ و اختلال گوارشی نیز دیده می شود.
بیماری با شدت متوسط و بدون درمان حدود چهار هفته طول میکشد . پس از پایان دوره نهفتگی ، در هفته اول تب بتدریج به صورت پلکانی بالا می رود و سپس چهار تا پنج روز به صورت ثابت در می آید . در این حالت ، درجه حرارت بدن 40-39 درجه است . در پایان هفته اول ، بیمار خسته و ناتوان به نظر می رسد . سردرد بسیار شدیدی دارد و گرچه معمولا اسهال وجود ندارد ، شکم حساس و سفت است . در موارد شدید ، شعور بیمار مختل شده و دچار هذیان می شود . پیشرفت بیماری بعد از هفته اول به مقاومت بدن بیمار بستگی دارد . در هفته سوم ممکن است خونریزی های شدید روده ای ایجاد شود یا به دلیل سوراخ شدگی روده بیماران آلوده به طور مداوم تکثیر و وارد روده و از طریق مدفوع خارج می شوند . آلودگی کیسه صفرا در بیشتر موارد به محض بهبود بیماری ، رفع می شود ، ولی در پنج درصد موارد تا شش ماه و در سه درصد تا یک سال ممکن است ادامه پیدا کند . بیشتر کسانی که تا یک سال باکتری را دفع می کنند . به صورت ناقل مزمن در می آیند .
تا قبل از کشف آنتی بیوتیکها ، تلفات ناشی از تب روده ای در حدود 10 درصد بود که عمدتا به خونریزی و پارگی روده مربوط می شد . در حال حاضر تلفات این بیماری یک تا دو درصد است . اگر یک خانم باردار در سه ماه اول دچار حصبه شود . احتمال سقط جنین بشدت وجود دارد . جدا از تب روده ای ، سالمونلا می تواند مسمومیت غذایی شدیدی ایجاد کند که خوشبختانه اغلب ، خود به خود بهبود می یابد و مرگبار نخواهد بود .
برای درمان تیفوئید می توان از کلرامفنیل یا آمپی سیلین استفاده کرد . برای درمان ناقلان مزمن که کلید اصلی کاهش نرخ ابتلای بیماری در جامعه است ، باید از آمپی سیلین به میزان زیاد و مدت طولانی استفاده کرد . حتی گاهی باید با جراحی ، کیسه صفرا را برداشت . ابتلا به تیفوئید معمولا با یک مصونیت نسبی همراه خواهد بود . در مقاطعی که آب لوله کشی وجود ندارد ، سرایت بیماری با آلودگی آب چاه یا رودخانه توسط مدفوع افراد ناقل صورت میگیرد ، ولی در شهرها آلودگی عمدتاً از طریق اغذیه خصوصا گوشت و شیر و لبنیات منتقل می شود . دقت روی تولید و پخش مواد غذایی و درمان بیماران و ناقلان مزمن و توجه به بهداشت آب می تواند در کاهش ابتلا به بیماری موثر باشد .
خدا کنه کسی به این بیماری مبتلا نشه . میگم بغیر از وبا این بیماری هم تو گرما شایه می شه.
~~~~~~~~~~~~~~
PRS
Rahimi_s1@roshd.ir
WWW.prs-land.tk
~~~~~~~~~~~~~~
این کرم یکی از شایع‌ترین کرمهای انگلی انسان است در اکثر مناطق دنیا بخصوص در نواحی گرمسیر دیده میشود. آلودگی بخصوص در مناطق روستایی کشورهای در حال توسعه به علت فقدان تسهیلات بهداشتی شایعتر است.
کرمی است استوانه‌ای شکل که انتهای قدامی در خلفی آن باریک‌تر است رنگ آن سفید مایل به صورتی است و روی غشای آن خطوط عرضی ظریفی دیده میشود. طول کرم ماده بالغ 20 تا 35 سانتیمتر و عرض آن 4 تا 6 میلیمتر است. طول کرم نر 15 تا 31 سانتیمتر است.
مهاجرت لارو کرمها از روده به کبد و ریه‌ها و مراجعت آنها به روده علایم واضحی ندارد مگر آنکه تعداد لاروها خیلی زیاد باشد. استقرا موقت لاروها در ریه‌ها باعث ایجاد ضایعاتی در ریه‌ها میشود.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 327
ارسال ها: 1188
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!