در نظر کسانی که با اصطلاحات علم هیئت جدید آشنا نیستند ، شاید کلمه "غول سرخ " تعجب آمیز جلوه کند.، ولی جای تعجب نیست ، چون هر علمی اصطلاحات خاص خود را دارد.
کلمه" غول " ابتدای تولد ستاره ، و کلمه "سرخ" انتهای عمر آن را مجسم میکند.
ستاره ها در آغاز تولد خود چون از توده گازهای رقیق و منبسط تشکیل یافته اند ، دارای جسم های درشت و حجم های بسیار بزرگ میباشند ، چون این دسته از ستارگان حرارتی را که در درون خود به وسیله فعل و انفعالات اتمها تهیه مینمایند ، در سطح وسیع و منبسط پیکر خودشان پخش میکنند، لذا درجه حرارت سطح جسم آنها نسبتا کم است.
هر جسم مشتعل در صورتی که حرارت آن کم باشد دارای رنگ سرخ است روی همین اصل رنگ ستارگانی که در این درجه از" تکامل" هستند، سرخ می باشد.به همین مناسبت این طبقه از ستارگان را " غولهای سرخ" مینامند.
ستارگانی که بسیار بزرگ و چندین برابر خورشید هستند، نوعا در این طبقه جای دارند ،مثلا ستارگان "ابط الجوزا" و" دبران "و "عیوق" همه در ردیف " غولهای سرخ " میباشند که قطر اولی 280 برابر و قطر دومی 50 برابر و قطر سومی 10 برابر قطر خورشید است .
امتیاز: 0.00
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
در علم نجوم ستارگاني كه عمر زيادي سپري كردهاند و درخشندگي آنها از حالت جواني (آبي) و ميانسالي (زرد و سفيد) گذشته و پير (سرخ) شدهاند به غولهاي سرخ معروف هستند.
اين ستارگان در چرخه زندگي و تحول خود در مراحل تبديل به ابر غولها ، كتولهها (سياه ، قهوهاي و سفيد) ، ستارگان نوتروني و يا بادهاي ستارهاي هستند كه سبب تولد ستارگان جديد ديگري ميشوند.
امتیاز: 0.00
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
هنگامی که ستاره هیدروژن خود را سوزاند و مقداری از این هیدروژن طی واکنشی به هلیوم تبدیل شد و به مرحله ای رسید که مرکز ستاره کاملا از هیدروژن خالی شد و ستاره فقط هلیوم خواهد داشت، مجددا به چشمه دیگر انرژی یعنی گرانش روی خواهد آورد.
و برای اینکه از هسته ستاره واکنش های جدید صورت گیرد لازم است که هسته ستاره متراکم شود تا دمای آن افزایش پیدا کند و در این دما باهم جوش کند و مقداری عنصر کربن و مقدار زیادی انرژی تولید کند.
انرژی پتانسیل گرانشی آزاد شده لایه های خارجی را مجبور به بزرگتر شدن می کند و در نتیجه ستاره بزرگتر شده و رنگ آن سرخ می شود. این تراکم و انبساط لایه های خارجی تا زمانی ادامه پیدا می کند که واکنش های هلیوم سوزی در هسته ستاره شروع شود بدین ترتیب دمای سطحی ستاره کاهش پیدا می کند و به ستاره بسیار بزرگ با رنگ سرخ و با دمای کم تبدیل می شود و بسته به جرمش غول یا ابر غول سرخ می شود در مورد ستاره منظومه شمسی ، خورشید ، این جریان میلیاردها سال طول می کشد و دمای سطحی آن تا 3000 درجه کلوین کاهش می یابد.
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!