به این علت که عبارت « مردان سبز کوچک» بصورت فکاهی برای توصیف موجودات احتمالی از جهان های دیگر آورده شده است ، با گزارشهایی که از موجودات کوچک انسان نما در اطراف سفینه های فضایی مفروضه میرسد ،با احتیات فوق العاده بر خورد می شود . با این همه شاهدان عینی که چنین موجوداتی را مشاهده کرده اند و این همه گزارشهایی که از نقاط کاملا مجزا در جهان واصل شده است ، دیگر جایی برای شک در موضوع نمی ماند. به علاوه ، توصیفات بقدری در جرئیات بهم شباهت دارند که امکان قلابی بود همه شان عملا صفر است .
دکتر « هرمن اوبرث» دانشمند موشکی عالیمقام آلمانی که برای دولت آلمان غربی به تحقیق در باره باصطلاح بشقابهای پرنده پرداخته است ، یکی از آنهایی است که به بیان اعتقادشان پرداخته اند که اشیا پرنده ناشناس توسط موجودات هوشمندی طرح ریزی و کنترل می شوند . ار آنجا که اکثر پشقابهای پرنده شکل دیسک مانندی داشته و قطری در حدود 25 پا و کنبدی 5 الی 6 پایی در مرکز دارند ، اگر تصور کنیم که گردانندگان آنها بایستی از نظر جثه کوچک ادام باشند ، به خطا نرفته ایم . شواهد هم نشان می دهد که حقیقت چنین است !
رانندگان کامیون (مکان : کاراکاس در ونزوئلا )
صبح روز 28 نوامبر سال 1954 گوستاو گونزالس و کمکش خوزه پونس در یک کامیون کاراکاس را به مقصد پتاره که حدود بیست دقیقه با هم فاصل دارند را ترک کردند.ساعت 2 بعد از نیمه شب بود.
به استناد شهادت ( با قسم به انجیل) آنها که بعدا در بایگانی پلیس ضبط شد ، این دو مردپس از پیمودن یک سوم راه به پیچ تندی رسیده و دیده بودند که راهشان توسط یک شئی نیمکرهای درخشان که حدود 4 یا 5 پا از جاده فاصله داشت و بحالت معلق بود ، مسدود شده است.
گونزالس و پونس از کامیون پیاده شدند تا از نزدیک این وسیله نقلیه غیر عادی را ببینند. گنزالس این اشتباه را که که یک مرد کوچک را که به طرفش می دوید ، گرفت. او بعدها به پلیس گفت که می خواست آن مرد را بعلت سد کردن معبر تسلیم قانون کند و اضافه کرد که از سبکی وزن آن دچار تعجب شده بود ، چون به تخمین او بیش از 35 پوند وزن نداشت. او شرح داد که مرد کوچک جز یک پارچه که کمرش را می پوشاند چیز دیگری بر تن نداشت و رنگ پوستش تیره و بدنش پوشیده از موهای زبر و کوتاه بود.
گونزالس ضربه ای بیش از حد تحملش دریافت کرد. او 15 پا آنطرف تر به زمین برخورد کرد. پونس به طرف مقر پلیس که یک چهار راه آن طرف تر بود دوید و همانطور که می دوید مشاهده کرد که دو موجود انسان نمای کوچک به طرف سفینه درخشان می دوند... در حالیکه مقداری کیاه که ظاهرا از ریشه کنده بودند را نیز با خود حمل می کردند.
گونزالس که از سقوطش خون آلود و نیمه هوشیار بود وقتی دید موجود کوجولو به طرفش می آید چاقویش را از جیبش خارج کرد و ظربه ای به شانه آن موجود زد ولی چاقو بدون اثر برگشت و چیزی به گونزالس اصابت کرد... . در هر صورت او موفق به فرار شد و در حالی که تلو تلو می خورد به طرف مقر پلیس حرکت کرد . وقتی آن دو مرد داستانشان را برای پلیس تعریف کردند با این ظن مواجه شدند که مست هستند ولی آزمایشهای پزشکی هم نشان دادند که این دو مرد نه تنها مست نیستند بلکه در سلانت کامل روانی هستند و فقط دچار کمی شوک شده اند. به آنها آرام بخش خورانده شد و قبل از شهادت و قسم به آنها اجازه داده شد کمی استراحت کنند.
تاییدیه قصه عجیب آنها از منبع غیر منتظره دیگری هم آمد. دو روز بعد از حادثه ، یکی از پزشکان عمومی که آن دو را مورد معاینه قرار داده بود ، اقرار کرد که وقتی ار یک عیادت اضطراری به خانه اش باز میگشته است شاهد این برخورد عجیب بوده است ، او آنقدر که وقوع حادثه برایش محرز شئ صبر کرده بود تا مبادا در گیر یک تبلغات نا خاسته شود . ولی بخاطر ماهیت و اهمیت مشهود قضیه ، تصمیم گرفت در صورتی که مقامات کاراکاس هویت او را مخفی نگاه دارند به تصدیق گفته آن مردان بپردازد.
این تنها مورد از این که در ونزوئلا منشا گرفته باشد نبود . چرا که آمریکای جنوبی صحنه ملاقاتهای بیشماری توسط اشیاء پرنده ناشناس بوده است.
یک شیی عظیم و براق ( مکان : هالسینگ بورگ در سوئد )
از کشور سوئد ، جراید به نقل گزارشهای پیرامون حادثهای که در 20 دسامبر 1958 - کمی مانده به ساعت سه بامداد- برای دو مرد جوان اتفاق افتاد پرداختند. آن دو مرد وقتی از یک مجلس رقص به خانه باز می گشتند، برای بررسی یک شی عظیم و براق که در محوطه بازی کنار جاده فرود آمده بودند ، توقف کردند. آن دو مرد که یکی شان راننده کامیون و 25 ساله و دیگری یک دانشجوی 30 ساله بود. بطرف آن جسم عجیب رفتند. نوعی سفینه به شکل دیسک بر روی پایه های فلزی کوتاه - حدود 3 فوت- بالای سطح زمین قرار گرفته بود. بعدها آن دو به مقامات گفتند که چهار موجود خاکستری رنگ یا خاکستری پوش به قد تقریبی 4 فوت آنا را گرفتند. مرد دانشجو توانست خود را رها ساخته و به ماشین برسد و دیوانه وار شروع به بوق زدن کرد به امید آنکه کسی به کمکشان بیاید. راننده کامیون هم تا آنجا که می توانست تقلا می کرد ، ولی فهمید به هیچ وجه از پس این حریفان کوچولو بر نمی آید. او توانست با زوهایش را به دور یکی از تابلوهای راهنمایی و رانندگی بپیچد و خود را نگاه دارد به طوری که آنها نتوانند او را از تابلو جدا کنند.بعد از کلنجاری که به گفته دو نفر 7 یا 10 دقیقه به طول انجامید ، مهاجمان از صحنه گریختند و سفینه درخشان با سرعت در شب ناپدید شد و قهرمانان ما را که رهسپار شهر ( هالسینگ بورگ ) بودند را ترک کردند . راننده کامیون که اسمش ( هانس گوستاوسون ) بود گفت :
-( یک چیز را درباره این تجربه وحشتناک هیچگاه فرا موش نمی کنم ، و آن بوی تهوع آور موجودات فو است که مکررا به یاد خواهم آورد.)
نور چشمک زن در باهیا بلانچا ( مکان : ناهیه باهیا بلانچا در ونزوئلا )
در 7 می 1955 روزنامه کاراکاسس به اسم ( ال یورنیورسال) به درج داستانی عجیب _ و به نقل از یک مهندس برجسته _ از یک سفینه دیسکی شکل پرداخت که در زمینی واقع در ناهیه متروکه ( باهیا بلانچا) روی داده بود.یک نور چشمک زن در راس کنبد کوتاهی که روی سفینه بود ، می درخشید. یک درب کوچک در کنار سفینه باز بود و مهندس ما خود را با فشار داخل آن کرده بود.
او به مقامات مسئول گفت که سه مرد کوچک را در یک محوطه مدور دیده بود. آنها ملبس به جامه های یکپارچه قهوه ای رنگ و تنگ بودند و یکی شان پشت صفحه کنترل نشسته و دو تای دیگر روی مبلهای منحنی شکل و کوتاهی دراز کشیده بودند . هر سه نفر آنها مرده بودند. به تخمین او قدشان بیش از چهار پا نبود، با پوستی به رنگ قهوهای تیره و چشمانی متمایل به زرد.
مهندس ما با دوستانش به آن محل می روند، ولی وقتی بدانجا می رسند، سفینه رفته بود. آنها از روی تصورشان تصویری از آن یا چیزی نظیر به آنرا کشیدند. تنها مدرک محسوسی که به دستشان رسید، چند توده کوچک از ماده ای خاکستری رنگ بود که در صورت لمس شدن داغ می شد. آنها بنا به در خواست دولت آن ماده را تحویل دادند و هرگز نتوانستند بفهمند که آن ماده چه بود و چه بر سر آن آمد.
صدای پارس سگ برای ... ( مکان : دهکده کاروبل در فرانسه )
از دهکده کاروبل در فرانسه خبری از « ماریوس دویلد» 34 ساله که کارگر ذوب آهن «بلانک میسرون» است ، واصل شد. روز دهم سپتامبر سال 1954 بود و ساعت تازه از 10/5 شب می گذشت که « دوایلد» صدای پارس سگش را از بیرون منزل شنید. خانه او در نزدیکی خط راه آهن قرار داشت و روی هم رفته می شد بدان عنوان«کلبه محقر» را داد. با این شک که دزد آمده است، او چراغ قوهاش را برداشت و آرام از در عقبی خارج شد.
در تاریکی شب می توانست بطور مبهم نوعی شی عظیم الجسه را در نزدیکی مسیر خطوط آهن تشخیص دهد. صدائی ناهنجار از آنسو بگوش می رسیدو ماریوس درمانده فقط به نگاه قناعت می کرد. سگ در حال خزیدن به صاحبش نزدیک شد و درست در همان لحظه وی صدای قدمهائی را شنید. او بعدها به مقامات مسئول گفت از آنجا که او در مرز بین فرانسه و بلژیک زندگی می کند، گمان می کرده که قاچاقچیان به آن اطراف آمده اند. یک لحظه بعد بزرگترین شوک زندگیش را تجربه کرد. تا چراق قوه اش را روشن نمود، نور آن بر روی دو موجود کوچولو و عجیب که لباسی شبیه لباس غواصان با کلاهخودی بزرگ بر سرشان پوشیده بودند، افتاد. همانطوریکه او برای بستن دروازه باغ خیز بر می داشت تا از در رفتن آنها جلوگیری کند دریافت که توسط پرتو سفیدی که از شیی رو مسیر راه آهن می تابید، در جا خشک شده است. او با آن تابش شدید خیره شد بود و ظاهرا قادر به حرکت نبود. وقتی نو خاموش شد ، یعنی چند ثانیه بعد موجودات کوچک و شی عجیب دیگر رفته بودند . و دیگر اثری هم از سگ نبود ! . تحقیقات بعدی توسط مسئولان نشان داد که چیزی با سنگینی قابل ملاحظه ای روی تیرهای چوبی خظ آهن قرار گرفته بوده است.آثار به جامانده در فواصل ، مرتب و تازه بودند، آنهم در روی خطوط آهنی که ماه ها بود که بر روی شان انجام نشده بود!!! برخی از تیرها و سنگها به قدری سوخته بودند که با لمس کردن ، خرد و خاکشیر می شدند.
اینها همه شواهد محسوسی بودند که از آن شیی و سرنشینان عجیب و کوچک باقی مانده بود. حال به راستی آنها سگ را برای چی با خود بردند !!!
دختری شاهد فرود ( مکان : هاسل باخ در آلمان )
مردی به نام هرلینکه شهردار اسبق هاسل باخ در آلمان به مسئولین اطلاع داد که او و دختر نوجوانش شاهد فرود یک سفینه بشقاب مانند در یک محوطه باز کنار جنگلی که آنها پس از مراجعت از دوچرخه سواری در آنجا نشسته بودند شده اند. شهادت قسم خورده آن شهردار سابق و دخترش شامل شرحی از مردان کوچکی که بسیار مشابه توصیفات سایر نقاط جهان بود ، می باشد. یعنی قد در حدود 3/5 تا 4 فوت ، ملبس به لباسهای براق سراسری با کلاهخود... و در این مورد چراقهای آبی در جلوی لباسهایشان وصل بوده است. آنها قبل از اینکه به صفینه مراجعت کرده و از برابر آنها ناپدید شوند. برای چندین دقیقه در رو شنایی روز دیده شده بودند. و چندین نفر از احالی آن منطقه این سفینه اسرار آمیز را مشاهده کرده بودند و به پلیس گزارش داده بودند .و تمام آنها بدون اینکه همدیگر را دیده باشند و یا بشناسند ، مشخصات مشابهی داده بودند.
انفجاری در یک پناهگاه ساحلی ( ایالت اونتاریو در کانادا )
از مجله داخلی شرکت معادن آهن استیپ راک با مسئولیت محدود در کنار دریاچه استیپ راک - واقع در ایالت اونتاریوی کانادا ، یکی از جالب ترین و صریح ترین گزارشها از این دسته واصل شده است. بطور خلاصه این خبر حاوی رویدادی است که توسط یک مهندس معدن و همسرش در دوم ژوئیه 1950 کمی قبل از غروب آفتاب اعلام شده است.
آنها با اوتو مبیل به قسمتی از دریاچه که به خلیج ساوبیل معروف است و یک پناهگاه ساحلی دور افتاده و متروک می باشد ، رفته بودند. اتومبیل آنها در زیر درختان و بنابراین خارج از دیدرس پارک شده بود. آنها آتش کوچکی افروخته و در حال دم کردن چای بودند که ناگهان هوا شروع به جنبش کرد. مثل اینکه انفجاری در آن نزدیکی رخ داده باشد. مهندس که قادر به تعیین محل مزاحمت نشده بود، به بالای سخره ای که مشرف به خلیج بود ، رفت و به اطراف نگاهی انداخت.
از میان یک شکاف که در بالای تخته سنگ بزرگی قرار داشت، او میتوانست یک نوع وسیله نقلیه درخشان که روی سطح آبو خدود شششصد یارد دورتر آرام گرفته بود ، را مشاهده کند. همسرش هم در آن بالا به او پیوست و متفقا حدود ده دقیقه نظاره گر آن شی عجیب بودند.
آنها در اظهاراتشان تصدیق کردند که دریچه هایی از کنبد کوتاه روی سفینه گشوده شد و هشت یا نه موجود شبیه انسان از آن دریچه خارج شدند. این زوج قطر سفینه را حدود 40 تا 50 فوت تخمین زدند که در قسمت تحتانی مسطح بود و دارای گنبدی 15 فوتی در داخل حلقه ای حدودا در فوت پهنا داشت. موجودات ریز نقش ریال مردانی دارای قدی کمتر از چهار فوت بودند. همگی جز یکی کلاهای آبی روشن بر سرداشتند. آن فرد استثنا کلاهخود قرمز پوشیده بود و چون در دریچه بالای گنبد قرار داشت ، فقط از سینه به بالای او رویت می شد.
آن زوج به مقامات مسئول کفتند که مجودات فوق بصورت انقباضی و تقریبا مکانکی حرکت می کردند. چند نفر از آنها یک شیلنگ یا لوله سبز رنگ را داخل آب فرو کرد و بعد از چند دقیقه همگی به داخل سفینه برگشتند و دریچه ها را بستند و سفینه بطور مستقیم به هوا رفت. طبق اظهارات این زوج شاهد آن جسم در حالیکه سرعت می گرفت رنگش از مخلوط قرمز و آبی به سفید درخشان تغییر می یافت و در غرض تقریبا بیست ثانیه از نظر آنها محو شده بود.
ارسال ها: 607
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!