6/1 میلیارد نفر از جمعیت جهان ( حدود یک چهارم جمعیت کنونی ) به نیروی برق دسترسی ندارند. حدود 80 درصد افرادی که به برق دسترسی ندارند، در مناطق روستایی کشورهای در حال توسعه ، جنوب آسیا و حاشیه جنوبی صحرای آفریقا به سر میبرند. اگر سیاستها و تدابیر متفاوتی از سوی دولتها اتخاذ نشود، در سال 2030 هم نزدیک به 4/1 میلیارد نفر به برق دسترسی نخواهند داشت.
حدود 4/2 میلیارد نفر از سکنه زمین برای گرمایش و مصارف پخت و پز ، به بیوماس Biomass سنتی ( چوب ، ضایعات محصولات زراعی و فضولات حیوانی ) متکی هستند. این تعداد تا سال 2030 به 6/2 میلیارد نفر افزایش خواهد یافت. عدم دسترسی به برق و اتگا به بیوماس سنتی ، از شاخص های مهم فقر در کشورهای در حال توسعه است. عدم دسترسی به برق ، فقر را تشدید کرده و تداوم میبخشد و از توسعه فعالیتهای صنعتی که میتواند اشتغال زا باشد ، ممانعت به عمل می آورد.
منابع انرژی و معدنی یک کشور با فقر آن رابطه ی عکس دارد هرچه منابع بیشتر ، کشور فقیر تر . مثل ایران ، مثل آفریقا و ...
ایران از نظر آماری که خودش ارائه می دهد فقیر نیست بلکه با درآمدی که از نفت بیت المال دارد باید هم خیلی ثروت مند می بود و سطح رفاهی مردم خیلی بالا می بود .
اما چه طور است که 85 درصد مردم درآمدشان زیر خط فقر است و ثروت به طور خیلی خیلی ناعادلانه بین عده ای پخش شده . درآمد های نفت هم مشخص نیست کجا می رود . چون حساب ذخیره ی ارزی همیشه خالی است و یا مبلغ ناچیزی در آن است . با این وجود ایران کلی وام از بانک بین المللی دریافت کرده و می کند و بازهم درخواست دارد آخر چرا ؟؟؟؟
اگر درسته که هیچ اگر صحبت من صحیح نیست مشخص کنید کجایش غلطه .
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!