قرار گرفتن تبریز در مجاورت دو خط گسله شمال تبریز و گسل آذرشهر (دهخوارقان) باعث میشود تا با جنبا شدن هرکدام از این گسلهای فعال ، شهر تبریز و اطراف آن در معرض زلزله مهیبی قرار بگیرد. تحقیقات انجام شده توسط دکتر زارع و دکتر قنبری ، و نیز تعیین گسل ها توسط بربریان نشان از خطر بسیار بالای زلزله در این شهر تاریخی دارد.
سیستم گسل شمال تبریز در شمال و شمال شرقی فروافتادگی دریاچه ارومیه، یک پهنه شکستگی با طول عمومی حدود 250 کیلومتر میباشد. از طرف دیگر سیستم گسل دهخوارقان (آذرشهر) - تبریز با روند شمال شرقی-جنوب غربی در قسمت غربی شهر تبریز قرار دارد که این دو سیستم دقیقا در محل شهر تبریز با هم تداخل میکنند.
در پژوهشهای پیشین نشان داده شده است که چنین پهنه های برخوردی در ناحیه شمال غربی ایران عمومیت داشته و اساسا رخداد زمین لرزه های مخرب با روندهای یاد شده کنترل میگردد. داده های بدست آمده از شبکه لرزه نگاری آذربایجان نشان از تراکم رویدادهای لرزهای با بزرگای 1 تا 4 در پیرامون این دو سیستم گسل دارد. چنین داده هایی موید فعال بودن این گسل حتی در حال حاضر است بگونهای که زمین لرزه سال 1641 میلادی دهخوارقان ( آذر شهر کنونی) به احتمال زیاد بر اثر جنبا شدن سیستم گسله اخیر است.
به این ترتیب با در نظر گرفتن مرزها و گرههای لرزه زمین ساختی ( که یکی از آنها بر شهر تبریز منطبق است )، گسیختگی مجدد گسل شمال تبریز محرز میباشد.
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!