منو
 کاربر Online
735 کاربر online
 : عمومی
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline خدیجه جفاکش 3 ستاره ها ارسال ها: 204   در :  یکشنبه 04 بهمن 1383 [09:52 ]
  عواقب ناامیدی از رحمت الهی
 

از امام صادق علیه السلام روایت است که حضرت در برخی از کتابها چنین خوانده است که خدای تبارک وتعالی می فرماید:

سوگند به عرت وجلالم وبزرگواریم وبلندی من بر عرشم که آرزوی هرکه را چشم آرزویش به مردم است با نومید نمودنش قطع می کنم ودر نزدمرد مان جامه ذلت بر او می پوشانم واورا از نزدیکی خودم به کنار می زنم واز فضل خود اورا دور می کنم . آیا در سختی ها چشم آرزویش به غیر من دوخته می شود در حالی که سختی ها به دست من است و آیا به غیر من امید دارد وبا فکر خود در غیر مرا می کوبد در حالی که کلید درهای بسته به دست من است ودرگاه من به روی هرکه مرا بخواند باز است ؟ پس کیست که در حادثه ای چشم آرزویش به من دوخته بوده ومن اورا از آرزویش جدا کرده ام ؟ وکیست آنکه در بلای سختی به من امید بسته ومن امید ش را از خودم بریده ام ؟ من آرزوهای بندگانم را در نزد خودم نگه داشته ام و آنان به نگهداری من راضی نیستند وآسمانهایم را از فرشتگانی که ازتسبیح من خسته نمی شوند پرکرده ام وبه آنان امرکرده ام که درهای بین من وبندگانم را نبندند با این وجود بندگانم به گفتار من اعتماد نمی کنند.

آیا کسی که مصیبتی از مصائب من بر او وارد شده نمی داند که هیچ کس غیر من نمی تواند آن را برطرف کند مگر بعداز اینکه من اجازه دهم ؟

پس چه شده است اورا که می بینم از من غافل گشته است ؟ با جود وبخشش خودم چیزی را که از من درخواست نکرده است به او عطا کرده ام سپس آن را از او گرفته ام پس او بازگشت آن را از من نخواسته واز غیر من آن را درخواست می کند، آیا در مورد من می پنداری که منی که پیش از درخواست عطا می کنم اگر از من در خواست شود سائل خودرا اجابت نمی کنم؟ آیا من بخیل هستم که بنده ام مرا بخیل پندارد؟آیا جود وکرم از آن من نیست ؟ آیا عفوورحمت به دست من نیست ؟آیا من محل ( برآورده شدن ) آرزوها نیستم ؟ پس چه کسی به جز من آرزوها را قطع می کند؟ آیا آرزو کنندگان از اینکه به غیر من چشم آرزو بسته اند نمی ترسند ؟ پس اگر همه اهل آسمانها وزمین من آرزو کنند ومن آرزوی همه را برآورده سازم از ملک من به اندازه ذره ای کم نمی شود وچگونه ملکی که من متولی ومتصدی آن هستم کم می شود؟ پس ای تیره بخت باد از نومیدان از رحمت من وای تیره بخت باد بر کسی که مرا عصیان کند ومراقب من نباشد.

برگرفته از: باب دوازدهم جهادالنفس



  امتیاز: 0.00