منو
 صفحه های تصادفی
تاریخچه بانکداری در ایران
کتابهای زیست شناسی
بشارت به حکومت حضرت مهدی « ع » در قرآن - حضرت علی علیه السلام
بردباری امام حسن علیه السلام
دیوپسید
قضیه پاسکال
مردم شناسی
درمان بیماریهای زخم پپتیک
مقتضی خلیفه عباسی
کربن
 کاربر Online
1087 کاربر online
 : نجوم
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline دبیر گروه نجوم 3 ستاره ها ارسال ها: 1615   در :  پنج شنبه 04 تیر 1394 [17:20 ]
  چرا در بیشترین فاصله زمین از خورشید، تابستان است؟ پاسخ
 

دانش آموز محترم آتنا محسنی
از دقت نظرتان متشکرم. توجهتان را به موارد زیر جلب می کنم:
مدار همه سیارات به دور خورشید بیضی می باشد و خورشید همواره در یکی از کانونها قرار دارد. بنابراین هنگامی که زمین در اوج است، زمین بیشترین فاصله را از خورشید دارد و هنگامی که زمین در حضیض است کمترین فاصله را با خورشید دارد. مانند شکل زیر:

تصویر


اما مطلب مهم دیگر این است که مدار زمین به دور خورشید، واقعا این قدر کشیده نیست و خیلی به دایره نزدیک است. فاصله متوسط زمین از خورشید حدود 150.000.000 کیلومتر است. فاصله زمین در اوج خورشیدی حدود 152.000.000 میلیون کیلومتر و فاصله زمین در حضیض خورشیدی حدود 147.000.000 کیلومتر می باشد(منبع1). همانطور که مشاهده می شود، تفاوت زمین در اوج و حضیض حدود 5.000.000 کیلومتر است که در مقیاسهای نجومی تقریبا عدد ناچیزی است و این نمی تواند عامل تابستان یا زمستان باشد.
پس اگر تابستان و زمستان به فاصله بستگی ندارد به چه عاملی بستگی دارد؟
در کوتاه پاسخ می توان گفت که: تابستان و زمستان به زاویه تابش بستگی دارد.
در واقع شمال وجنوب زمین بر شمال و جنوب منظومه شمسی منطبق نیست و حدود 23.5 درجه کج است مانند شکل زیر:

تصویر


این کجی باعث می شود تا هنگامی که زمین به دور خورشید می گردد، نور خورشید بر مناطقی عمود بتابد و بر مناطقی با زاویه تابش کند. شش ماه بعد، زاویه تابش مناطقی که عمود بود، زاویه دار می شود و مناطقی که تابش با زاویه بود، زاویه تابش عمود می شود و به این ترتیب زمستان و تابستان پدید می آید. تفاوت تابش عمود و زاویه دار را می توان در شکل زیر مشاهده کرد:

تصویر


همانطور که در تصویر مشاهده می شود، به عنوان مثال، دو پرتو نور با قطر یکسان به کره زمین می تابد. پرتو اول با قطر 5 سانتی متر عمود می تابد و حدود 5 سانتیمتر از زمین را پوشش داده است. پرتو دوم نیز با همان قطر 5 سانتیمتر به زمین می تابد ولی چون زاویه تابش زاویه دار یا مایل است حدود 10 سانتیمتر از سطح زمین را پوشش داده است. بنابراین هر میزان در یافت گرما در سطح کاهش می یابد و این مهمترین دلیل سرد شدن و به وجود آمدن زمستان می باشد. در نیم کره شمالی، هنگامی که زمین در اوج است، زاویه تابش تقربا عمود می تابد. بنابر این، هوا گرم و تابستان است.
امیدوارم پاسخ خود را یافته باشید. اما اگر باز هم در همین زمینه هر سوال دیگری داشتید عنوان کنید تا پاسخ داده شود.
دبیر انجمن نجوم شیکه رشد


منبع شماره 1:
عدالتی، تقی. فرخی، حسن. اصول و مبانی جغرافیای ریاضی. موسسه چاپ آستان قدس رضوی

  امتیاز: 0.00