وعده افطاری، آغازگر تغذیه پس از ساعات طولانی گرسنگی و تشنگی است. از آنجا که در این ساعات، سطح قند خون به حداقل خود میرسد تمایل زیادی برای مصرف مواد شیرین از سوی روزهداران وجود دارد، در حالی که چنین کاری به نفع روزهداران نیست.
به گفته متخصصان تغذیه، وعده افطار باید سبک باشد و از خوردن غذاهای پرچرب و قندهای ساده در این وعده پرهیز شود. البته مصرف غلات، لبنیات و غذاهای کمچرب به میزان کافی نیز برای افطار توصیه میشود.
بهترین گزینه برای شروع افطاری، مصرف مایعاتی با دمای محیط یا گرم نظیر شیر یا چای به اضافه مواد شیرین حاوی فیبر نظیر خرماست. استفاده از شیرینیهایی نظیر زولبیا و بامیه یا مصرف آب و نوشیدنی در حجم زیاد باعث افت قند خون و نیز بروز مشکلات گوارشی نظیر سوء جذب و دلپیچه میشود. این مساله نیز به نوبه خود به ضعف و بیحالی بعد از افطار منجر میشود.
استفاده از کربوهیدرات و پروتئین نظیر نان و پنیر، سوپ و آش سبک یا حلیم کمچرب و بدون شکر از دیگر گزینههای مناسب برای وعده افطاری به شمار میآید. باید توجه داشت مصرف خوراکیهای مرسوم در این ایام مانند زولبیا و بامیه، حلوا، شلهزرد و... باید کاملا کنترل شده، محدود و در حد تفنن باشد، زیرا استفاده بیرویه از آنها ضمن آنکه به چاقی و اضافه وزن منجر میشود در درازمدت نیز به دلیل قند بالای موجود در آنها میتواند خطر بروز دیابت را افزایش دهد.
فاصله میانوعده شام تا سحر فرصتی است تا افراد با مصرف میوه و آب، نیازهای غذایی خود را بهطور کامل برطرف کنند. توجه داشته باشید مصرف لبنیات و بویژه ماست در کنار شام، علاوه بر رفع نیاز به مواد تشکیلدهنده این گروه، در آرامش و خواب خوب و موثر فرد روزهدار موثر است.
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!