ترمودینامیک میگوید زمان در جهتی حرکت میکند که منجر به افزایش آنتروپی شود. اما قوانین فیزیک کلاسیک کاملاً به لحاظ زمانی برگشتپذیرند. پس چرا ادراک روانشناختی ما از زمان٬ در جهت یکسانی با آنچه ترمودینامیک میگوید پیش میرود؟ بر اساس یافتههای دانشمندان در کلتک و دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در لوسآنجلس٬ دلیل اساسی و بنیادینی وجود دارد که ما نمیتوانیم «آینده را به یاد آوریم».
آنها با استفاده از یک آزمایش ذهنی که بر یک قطعه حافظهی ساده (یک پایهگردان که گذر مولکولهای گاز را مابین دو اتاقک ثبت میکند) متکی است٬ دریافتند که حافظهای از آینده نمیتواند وجود داشته باشد.
ریزترین افتوخیزها در رویدادهای حاضر میتواند اثرات عظیمی بر رخدادهای آینده داشته باشد و نتیجه اینکه این حساسیت باعث میشود تا ساخت وسیلهای فیزیکی برای ثبت آینده بواسطهی برونیابی از حال حاضر غیرممکن باشد.
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!