اینترنتی که در پیش روی ماست، در همین عمر تقریباً کوتاهش، به بسیاری از کارهای خستهکننده و روزمره ما سرعت و راحتی بخشیده است. اما هنوز برخی مشکلات وجود دارد: از قیمت بالای تهیه یک بلیت کنسرت از طریق اینترنت تا نگرانیهای مربوط به حریم خصوصی کاربران در سایتها. با وجود چنین مشکلاتی، نمیتوان گفت اینترنت مسیر صحیحش را پیدا کرده است. ما در این مقاله به بررسی مواردی از مشکلات اینترنت میپردازیم.
واضح است که مشکلات آزاردهنده اینترنت نظیر اسپمها، صفحات گمراهکننده قلابی (Phishing)، ویروسها، برنامههای جاسوسی که ریشه برخی از آنها به روزهای اولیه تولد اینترنت بازمیگردد هنوز حل نشده است. ما در نظرسنجیمان از کاربران پرسیدیم که از نظر آنها چه چیزهایی در اینترنت برایشان ناخوشایند است. سپس بخشی از آن موارد که بیشترین توافق در موردشان وجود داشت را جدا کردیم و مجدداً از کاربران خواستیم به 2 مورد که آنها را ناخوشایندتر از سایرین میدانند رای دهند. نتیجه هر کدام از آن موارد بصورت درصد بیان شده است. ما این موارد را از مهمترین به کماهمیترین مرتب کردهایم:
1. تردید نسبت به سیاستهای حریم خصوصی افراد (Privacy Policies) در سایتها
درصد موافقت: 69
بسیاری از سایتهای با اهداف تجاری (خصوصاً در بخشهای مربوط به سلامتی و سرویسهای مالی) اطلاعات خصوصی زیادی را از کاربران دریافت میکنند. بسیاری از آنها ضوابط مربوط به نگهداری حریم خصوصی کاربران را در سایت قرار دادهاند تا بلکه بتوانند از این طریق مشتریان را راضی کنند که نگران ارائه اطلاعات به آن سایتها نباشند. اما جملات حقوقی استفاده شده در این صفحات مشکلتر از آنست که کاربران بتوانند آنها را بدرستی درک کنند و همین موضوع سبب میشود که کاربران در آخر نفهمند که خیالشان از بابت ارائه اطلاعات خصوصیشان میتواند راحت باشد یا خیر.
برای نمونه صفحه حریم خصوصی (Privacy Notice) سایت آمازون (amazon.com) حاوی سندی 2700 کلمهایست که خود آن به صفحهای 2600 کلمهای مربوط به شرایط استفاده (Conditions-of-Use) که پر از مطالب درهم حقوقی است لینک شده است. خیلی خوششانسید اگر بتوانید از این مطالب حقوقی، اطلاعات مورد نظرتان را برداشت کنید. در برخی سایتها استفاده از اطلاعات شخصی را تقسیمبندی کردهاند. مثلاً حق استفاده از مطالب خصوصی دریافت شده برای بازاریابی محصولات یا سرویسهای دیگر به اعضای آن سایت، یا به اشتراک گذاشتن آن اطلاعات با اشخاص یا شرکتهای ثالث؛ که خود باعث میشوند کاربری که آن اطلاعات را در اختیار آن سایت قرار داده است به نوعی احساس ناامنی کند.
حامیان مشتریان پذیرفتن صحیح بودن این موارد را بسیار مشکل میدانند چرا که صاحبان سایت (از طریق این جملات حقوقی) در این موارد تفریط میکنند تا نگران جریمههای آتی نباشند. البته شما میتوانید از ارائه اطلاعات به سایتهایی که مظنون هستید و فکر میکنید به نوعی سعی در گمراه کردنتان دارند خودداری کنید. اما حتی اگر یک وکیل هم برای بررسی نکات قید شده در قسمت حریم خصوصی سایتها استخدام کنید چطور میتوانید مطمئن باشید که پیش از آنکه دیر شده باشد، متوجه شدهاید که ارائه اطلاعات به سایتی نادرست است.
2. پر کردن فرمهای آنلاین
درصد موافقت: 65
پر کردن یک فرم بهظاهر ساده آنلاین، از با اهمیتی یک فرم درخواست وام گرفته تا کماهمیتی یک فرم ثبت یک سایت، میتواند به یک چرخه بیپایان بهروزرسانی پیدرپی مرورگر شما منجر شود. دلیل آن هم این است که بسیاری از فرمهای تحت اینترنت، ترکیبی از فیلدهایی است که پر کردن برخی از آنها اختیاری بوده و برخی دیگر اجباری میباشند بدون آنکه بدرستی این فیلدها از یکدیگر متمایز شده باشند. حال اگر شما هنگام پر کردن یک فرم، یکی از این فیلدهای اجباری را پر نکرده باشید پس از کلیک بر روی دکمه ارسال (Submit) مجدداً همان صفحه ظاهر میشود که به شما اطلاع میدهد فیلدی اجباری پر نشده است (در بعضی مواقع مجبورید از نو همه اطلاعات را وارد کنید چرا که صفحه ظاهر شده اطلاعات قبلیای که در فیلدها وارده کرده بودید را در خود ندارد!).
اگر بخواهیم منصفانه به این قضیه نگاه کنیم میتوانیم بگوییم این گونه مشکلات این روزها بسیار کمتر شدهاند چرا که سایتهای تجاری اینترنتی میدانند که ناراحتی کاربر چقدر میتواند برای تجارت آنها زیانآور باشد. اما هنوز در زمانی که حل این مشکلات بسیار ساده است دیدن این موارد در برخی سایتها بسیار تعجبآور است. طراحان سایت باید بصورت واضح فیلدهای اجباری را از فیلدهای اختیاری متمایز کنند (انتخاب رنگ قرمز برای این کار مناسبتر است) و اگر به هر صورتی کاربری فیلدی اجباری را پر نکرد او را مجبور به پر کردن همه فیلدهایی که قبلاً وارد کرده بود نکنند و تنها آن فیلد پر نشده را با رنگی متفاوت از سایر فیلدها، خالی نمایش دهند.
3. تجاری شدن بیحدوحساب اینترنت
درصد موافقت: 62
صفحات کوچک تبلیغاتیای که در زیر صفحه مورد نظرتان بازمیشوند، انیمیشن های فلش صدادار برای تبلیغات تجاری، بنرهای تبلیغاتی بزرگ چشمکزن؛ تبلیغات ویدویویی که بدون اجازه کاربر شروع به پخش میکنند، همه از مسائل روزمره کاربران در اینترنت هستند.
ایدهایی که با دریافت آگهیهای تجاری، خدماتی رایگان را در اینترنت ارائه میدهیم منجر به اینترنتی فوقتجاری شده است و بسیاری از کاربران را از ادامه مشاهده این سایتها منصرف میکند. در MySpace، Yahoo و حتی PCWorld.com! (سایتی که این مقاله در آن منتشر شده است. ) تبلیغات بسیار آزاردهنده و به نوعی غیرقابلاجتناب شدهاند. بر روی صفحات اینترنت تبلیغات متعدد در همه جای صفحه هر کدام تلاش میکنند که خود را بیشتر از دیگری نمایان کنند در صورتی که کاربر، در واقع، برای مشاهده محتویات آن صفحه به آنجا آمده است. نتیجه، کاهش پهنای باند اینترنت، طولانی شدن زمان بالا آمدن صفحات و کنترل کمتر کاربر بر مرورگرش است.
همچنین تبلیغات بر روی کیفیت محتوای سایتها هم تاثیر گذاشته است. زمانی که مدیران سایت، درجه مفید بودن یک صفحه را تعداد کلیکهای بر روی تبلیغات قرار داده شده در آن صفحه میدانند به نوعی بسمتی پیش میروند که بجای قرار دادن اطلاعات واقعاً مفید، اطلاعاتی گیشه پسند در سایتشان قرار دهند تا بلکه از این راه بتوانند درآمد بیشتری از راه تبلیغات کسب کنند.
`من فکر میکنم از بسیاری طرق ما قدرت بالقوه اینترنت را از دست دادهایم (همانطور که در مورد تلویزیون هم این اتفاق افتاد).` این جملات Mike Tinsley یک کاربر ناامید از اینترنت در ایندیانا است. او ادامه میدهد: `در روزهای اولیه اینترنت، آنچه در آینده آن میدیدیم آموزشهای مفید، اطلاعات رایگان برای همه و حتی سرگرمی بود. هر چند که مانند تلویزیون، اینترنت نیز در چیزهای کمارزشتر غرق شد و من بعید میدانم داینترنتاره به آن شکوه روزهای اولیهاش بازگردد.`
صنعت محتوای متمرکز بر تبلیغات، تلاش خود را برای ابداع روشهای جدید برای جلب چشم های بیشتر بسمت تبلیغات ادامه میدهد و بعید به نظر میرسد که این مشکلات به این زودیها حل شود. در همین حال، فروشندگان مرورگرها و سایر برنامههای سودمند (Utility) شاید بتوانند این مشکلات را تا حدودی و بصورت موقت حل کنند.
مثلا تولیدکنندگان مرورگر نظیر Microsoft و Mozilla بصورت پیش فرض، باید تبلیغات انیمیشنی و ویدیویی را قبل از آنکه تمام یک صفحه را در سیطره خود در آوردند بلاک کنند تا جستجوگری که بدنبال مشاهده محتوای آن صفحه است بتواند مطلب مورد نظرش را براحتی پیدا کند. حتی اگر این قابلیتها را نمیتوانند بصورت پیشفرض فعال کنند حداقل در تنظیمات مرورگرشان گزینههایی ساده برای کاربر بمنظور بلاک کردن این تبلیغات آزاردهنده قرار دهند.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1679
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!