کیف یا کولهپشتی همراه همیشگی کودکان در طول سال تحصیلی است و در صورت غیراستاندارد بودن میتواند مشکلات جبران ناپذیری را به ستون فقرات دانش آموزان وارد کند.
کولهپشتی بهترین نوع کیف برای دانش آموزان است چون وزن را به دو قسمت تقسیم میکند و کولههایی که یک دور کمری دارند مناسبترند چون موجب میشود کمر دانشآموز فشار کمتری را تحمل کند.
شایعترین ناهنجاری در دانش آموزان نشانههای نامتقارن و افزایش قوس کمر به دلیل حمل کوله پشتیهای دو طرفه و یکطرفه سنگین است.
از اختلالات شایع ستون مهرهها در دانشآموزان میتوان به قوز اشاره کرد که باعث خمیدگی غیرطبیعی و بیش از اندازه ستون مهره پشت به طرف عقب شده که در صورت شدید بودن این حالت ریه تحت فشار قرار می گیرد و اختلال در تنفس را به وجود میآورد.
دردهای ناحیه گردن، شانهها و کمر دانشآموزان به دلیل حمل کیف و کوله پشتی و طرز نشستن و ایستادن نادرست است.
حمل کیف های یک طرفه باعث می شود کودک برای جبران وزن اضافی آن به طرف مقابل خم شود و این امر منجر به کشش عضلات در ناحیه شانه و گردن میشود.
کولهپشتی باید اندازه متناسب با سن و قد دانش آموز داشته و بندهای آن قابل تنظیم بوده و دارای پدهایی در ناحیه شانه، پشت و کمربندهای اضافی (کمربند سینه ای و لگنی) باشد تا هم حمایت اضافی ایجاد کند و هم وزن شایع را از شانه و کمر به لگن انتقال دهد.
برای اجتناب از صدمه به ستون فقرات باید هر دو بند کوله پشتی را بر دوش انداخت وحداکثر زمان برای حمل کوله پشتی 30 دقیقه است.
وزن کوله پشتی نباید از 15 درصد وزن کودک بیشتر باشد.
کفش مناسب - کفشی مناسب است که راحت بوده و عملکرد مناسب پا را تامین کند. دانش آموزان باید از پوشیدن کفشهای نوک تیز و پاشنهدار اجتناب کنند.
کفش باید از وسط خم شود، کف کفش باید قوسهای طولی و عرضی وسط پا را پوشش داده و انعطاف داشته باشد. دانشآموزان نباید کفشهای بسیار تنگ بپوشند.
کفشهایی که برای مدارس انتخاب میشود باید راحت بوده و حداکثر 2 تا 3 سانتیمتر پاشنه داشته باشند. بهتر است جنس پاشنه کفش از اسفنج فشرده و تا حدی قابل انعطاف باشد و از کفشهایی استفاده کنند که پشت بسته و پنجه هایی پهن داشته باشند.
کفشی را خریداری کنید که انگشتان پا فضای خالی را برای تکان دادن داشته باشند.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!