تا قبل از سال ۱۳۷۰ هجری
خورشیدی دستگاه های قابل حمل فراوانی در بازار وجود نداشت. یعنی در واقع
این همه تلفن همراه, تبلت, کنسول بازی,
دوربین و خیلی دستگاه هایی که نیاز به کارت حافظه دارند وجود نداشتند. در
آن زمان اولین کارت های حافظه با نام PC Card به بازار ارائه شد. برخی از
این کارت ها هنوز هم کاربرد دارند و برخی از دارندگان لپ تاپ های قدیمی
برای اضافه کردن قابلیت های جانبی به دستگاه خود استفاده می کنند.
پس از ارائه این نوع کارت ها،
کارت های کوچک تر دیگری با نام Smart Media , Compact Flash و Miniature
Card عرضه شدند. اما از بین این نوع کارت ها فقط کارت های CF جان سال به در
بردند. کارت های CF در مقایسه با کارت های SD بزرگتر می باشند و فقط از
این نوع کارت ها در دوربین های دیجیتال استفاده می شود.
پس از گذشت چند سال با آمدن
دستگاه های بسیار کوچک به بازار، کارت های SD به دلیل کوچک بودن و بالا
بودن مقدار فضای ذخیره داده بسیار معروف و محبوب شدند. پس از این نوع کارت
ها, کارت های مخصوص دوربین های سونی که به گروه Memory Stick معروف بودند
به بازار ارائه داده شدند.
کارت های XD که برای دوربین های
فوجی فیلم والمپیوس استفاده می شد به مرور زمان از بازار کنار رفتند و در
سال ۲۰۱۰ میلادی سه شرکت سونی فوجی فیلم و المپیوس دوربین های خود را به
شکاف کارت SD مجهز کردند. امروزه کارت های SD پرفروش ترین و محبوب ترین
کارت ها در بین مصرف کنندگان می باشند و پس از آن کارت های CF و مموری
استیک از محبوبیت بالای برخوردار می باشند.
Compact Flash:
اولین کارت های حافظه ای که
خودش را توانست در میان عکاسان حرفه ای جا کند همین کارت های CF بود. این
کارت برای اولین بار توسط شرکت سان دیسک در سال ۱۹۹۴ میلادی توسعه داده شد.
CF ها در گروه حافظه های ذخیره داده SSD قرار می گیرند و به همین دلیل از
نظر طول عمر مدارات داخلی قدرتمندتری دارند.
شکاف کارت های CF بر روی دستگاه
مورد نظر دارای عرضی بیش از ۳.۳ میلیمتر می باشد. این کارت ها را می توان
با استفاده از یک رابط و یا کابل IDE به کامپیوتر شناساند. کارت های CF از
نوع SSD به ندرت در ظرفیت های بالای ۶۴ گیگابایت ساخته می شوند.
بیشترین فضای ذخیره داده برای
این نوع کارت ها مربوط به ساختار Pretec است که تا ۱۰۰ گیگابایت قابل
افزایش است. شرکت های تولید کننده به دلیل بزرگ بودن کارت های CF می توانند
هارد دیسک داخلی را در آن جای دهند و بر همین اساس کارت های جدیدی با نام
Micro Driver به وجود آمد. شرکت IBM اولین کارت های این زمینه را در حدود
۱۷۰ مگابایت که ظرفیت داشت تولید کرد.
پس از مدتی سونی و سان دیسک مدل
هایی از آنها را ساختند که در ظرفیت ۸ گیگابایت ارائه داده می شدند.
پیشنهاد من این است که اگر از دوربین های دیجیتالی حرفه ای استفاده می کنید
به سمت این نوع کارت ها بروید آن هم به عنوان انتخاب جانبی در کنار کارت
های SD.
Memory Stick:
شرکت سونی در سال ۱۹۹۸ میلادی
تصمیم گرفت کارت هایی بسازد که فقط با دستگاه های خودش سازگار باشد. در
نتیجه کارت های مموری استیک وارد بازار شدند و اولین مدل های آنها تا ۱۲۸
مگابایت ظرفیت داشتند. پس از مدتی سونی این کارت ها را با پسوند Select
وارد بازار کرد که کاربر می توانست بین دو بخش ۱۲۸ مگابایتی یکی را انتخاب
کند البته با استفاده از یک دکمه.
شرکت سونی در همکاری با شرکت
سان دیسک کارت های را با نام MS Pro ارائه دادند که ظرفیت آنها تا ۳۲
گیگابایت می رسید و دستگاه های سازگار با کارت های قبلی با ابن کارت ها نیز
سازگاری داشتند.
شرکت سونی پس از این کار برای
رقابت با کارت های SD، کارت هایی با نام MS Duo ساخت ولی بعدا این نوع کارت
ها بسیار سریع جای خود را به کارت های MS Pro Duo دادند. این کارت ها
دارای ۳۲ گیگابایت می باشند که در نوع Pro-Hg سرعت انتقال اطلاعات به ۶۰
مگابیت بر ثانیه می رسد. سونی در همکاری با سان دیسک کارت هایی با نام MS
Micro را به وجود آورد که تا ۱۶ گیگابایت ظرفیت دارند و مقصد نهایی این نوع
کارت ها تلفن های موبایل – پخش کننده ها (واکمن و آیپاد) و کنسول های بازی
قابل حمل می باشد.
در آخرین همکاری سونی و سان
دیسک کارت هایی با نام MS XC را معرفی کردند که این نوع کارت ها در نوع خود
بسیار جالب بوده و توانایی پشتیبانی از ۲ ترابایت را دارند، این در حالی
است که انتقال داده ۶۰ مگابیت بر ثانیه می باشد. کارت های ساخته شده توسط
سونی دارای الگوریتم هایی می باشند که از انتقال اطلاعات از راه غیر مجاز
جلوگیری می کند.
Secure Digital:
به جرات می توان گفت که کارت
های SD محبوب ترین و پرفروش ترین کارت ها می باشند. این نوع کارت ها دارای
سرعتی معادل ۲, ۴, ۶ و ۱۰ مگابیت بر ثانیه می باشند و در حال حاضر اکثر
شرکت های تولید کننده حافظه کارت های SD مخصوص خود را تولید می کنند. کارت
های SD به دو نوع تقسیم می شود که عبارت اند از: SDHC و SDXC.
ظرفیت کارت های SDHC تا ۳۲
گیگابایت می باشد و جز پرفروش ترین کارت ها می باشد. کارت های SDXC هم
پتانسیل داشتن تا دو ترابایت فضا را دارند اما در حال حاضر انواع ۶۴
گیگابایتی آن در بازار وجود دارد. انتقال اطلاعات در این گروه از کارت ها
از ۵۰ تا ۳۱۲ مگابیت برثانیه می رسد. نوع دیگری از کارت های SD وجود دارد
که به آنها SD Mini گفته می شود و در دو نوع به نام های SDHC Mini و SDXC
Mini وجود دارند که کاربر را در دستگاه های کوچک تر بسیار یاری خواهد داد.
XQD:
شرکت سان دیسک در سال ۲۰۱۰
کاربران حرفه ای دوربین های دیجیتال را بسیار خوشحال کرد. این شرکت در
همکاری با شرکت های دیگری همچون سونی و نیکون کارت هایی جدیدی را با نام
XQD معرفی کردند. از مشخصات این نوع کارت ها می توان به دارا بودن سرعتی
معادل ۱۲۵ تا ۵۰۰ مگابیت بر ثانیه و ظرفیتی بیش از دو ترابایت اشاره کرد.
شرکت سونی در نیمه دوم دی ماه
سال ۱۳۹۰ هجری خورشیدی اعلام کرد که اولین کارت حافظه دنیا را ساخته است که
سرعتی معادل ۱۲۵ مگابیت بر ثانیه برای خواندن و نوشتن دارد و ظرفیت آن
معادل ۳۲ گیگابایت می باشد.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1679
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!