منو
 کاربر Online
881 کاربر online
 : نجوم
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline دبیر گروه نجوم 3 ستاره ها ارسال ها: 1615   در :  یکشنبه 02 مهر 1391 [18:33 ]
  عطارد یا تیر، mercury- قسمت اول
 

عطارد نزدیک ترین سیاره نسبت به خورشید و نیز کوچکترین سیاره خاکی است است. اندازه واقعی آن یک سوم و جرم آن یک دهم زمین است. دوره تناوب چرخشی آن برابر با 59 روز زمینی است در حالی که از یک ظهر تا ظهر بعدی آن ( روز خورشیدی) 176 روز زمینی طول می کشد. چگالی عطارد شبیه چگالی زمین است. مواد تشکیل دهنده آن، دارای دمای زیادی بوده و به علت نزدیکی به خورشید نسبت به سایر سیارات خاکی، عناصر سبکتر و نسبتا فرّار بیشتری را از دست داده است. هر سال در حدود سه بار به عنوان ستاره درخشان شامگاهی در نزدیکی افق غروب خورشید و نیز به عنوان یک ستاره صبحگاهی ظاهر می شود. به خاطر سرعت کم آن نسبت به زمین، از لحاظ افسانه ای ، خدای روشنی یا سرعت نامیده می شود. در مواقعی، عطارد در درخشندگی شبیه زحل می شود، اما معمولا به واسطه درخشندگی همسایه اش، خورشید ناپدید می گردد.
الف: حرکت ها
عطارد در یک مدار ثابت خروج از مرکز(e=0.2056) و میل (7درجه نسبت به دایرة البروج) زیاد با نیم محور بلند0.3871AU و یک دوره تناوب مداری نجومی87.96 روز به دور خورشید می گردد. بزرگترین زاویه کشیدگی این سیاره که از زمین مشاهده شده است در بازه ای از 18 درجه (قرین خورشیدی) تا 28 درجه (بعید خورشیدی)، با متوسط 23درجه، قرار دارد.
ب: مشخصات فیزیکی
شعاع عطارد 2440 کیلومتر است. جرم آن، سه و سه دهم در ده به توان بیست و سه کیلوگرم می باشد که از اختلالات گرانشی بر روی فضاپیما محاسبه شده است. عطارد هیچ قمری ندارد. چگالی آن 5420 کیلوگرم بر متر مکعب می باشد که نظیر یک سیاره خاکی است، اما برای اندازه عطارد زیاد است. چون گرانی کلی عطارد کمتر از زمین است(فشردگی آن کمتر است)، اما چگالی حجمی آن در حدود چگالی حجمی زمین می باشد، لذا باید در برگیرنده مقدار فلزات بیشتری باشد. حدس زده می شود که در داخل عطارد یک گوشته صخره ای و یک هسته بزرگ فلزی(شاید نیکل و آهن) وجود داشته باشد. آلبدوی سطحی آن خیلی کم است(056/0 در طول موجهای قابل مشاهده) که بر عناصر صخره ای حتی تاریکتر از سطح ماه دلالت می کند. دمای سطحی از حدود 700 کلوین در نقطه قرین خورشیدی تا حدود 100کلوین در طرف تاریک تغییر می کند. روز خورشیدی گرم و طولانی و سرعت فرار کم(2/4 کیلومتر بر ثانیه)، وجود جو در عطارد را غیر ممکن می سازد. مولکول های گاز حتی آنهایی که سنگین تر هستند به آسانی به سرعت فرار خواهند رسید و بنابراین، نمی توان انتظار داشت که هیچ جوی در آن دوام بیاورد.
نداشتن جو قابل ملاحظه به معنی نداشتن پوشش فضایی است. این دال بر این است که در عطارد گسترده دما از ظهر تا نصف شب بسیار شدید است. اکنون آنها را با ماه مقایسه می کنیم. شب در ماه و عطارد ضرورتا یکسان است. هیچ پوششی آن را در بر نگرفته و بنابراین از طرف تاریک آن تابش مادون قرمز در خلال شب طولانی مستقیما به فضا فرار می کند. لذا، هر دو جسم تقریبا در نیمه شب دارای یک دما می باشند: حدود 100درجه کلوین. در ظهر دمای سطحی به آلبدوی سطحی و فاصله از خورشید بستگی پیدا می کند. ماه و عطارد یک آلبدو دارند، اما عطارد 5/2 مرتبه نسبت به ماه به خورشید نزدیکتر است. بنابراین، در ظهر خیلی گرمتر می باشد.
آلبدو: ضریب انعکاسی زمین و یا نسبت انر‍ژی منعکس شده از سطح زمین به انرژی تابیده شده بر آن را گویند. معمولا بر حسب درصد اشعه تابیده شده محاسبه می شود.
منبع:
جغرافیای ریاضی- دکتر محمد تقی عدالتی
نجوم و اختر فیزیک مقدماتی- ترجمه، دکتر جمشید قنبری

  امتیاز: 0.00