آیا شهاب سنگها، جواب نهایی برای تعیین سن زمین را در اختیار ما قرار می گذارند؟ (قسمت دوم)
در اینجا ابتدا به بررسی چندین روش اولیه که برای تخمین سن زمین در گذشته مورد استفاده قرار می گرفته است، پرداخته و در انتها یکی از روش صحیح بیان می شود:
یاد آوری می شود به جز روش های 7 و 8 بقیه روش ها دقیق نبوده و در نتیجه با استفاده از آنها نمی توان سن زمین را به درستی تعیین کرد.
1. کاهش سطح دریا:
Benoit de Maillet، انسان شناس فرانسوی که در سالهای 1656-1738 می زیست، حدس زد (حدس نادرست) که فسیلهایی که در ارتفاعات کشف شده اند نشان می دهند که زمانی زمین با آب پوشیده شده بوده است. و مدت 2 میلیارد سال طول کشیده است تا آب این اقیانوس خشک شده و سطح دریاها به سطح امروزی برسد. زمانی که دانشمندان متوجه شدند سطح آب دریا به طور طبیعی بالا و پایین می رود، به نادرستی این نظریه پی بردند.
2. سرد شدن زمین:
ویلیام تامسون که بعدها با نام لرد کلوین شناخته شد، فرض کرد که زمین زمانی یک توپ سنگی مذاب با دمایی برابر دمای خورشید بوده است، و از آن زمان تا کنون شروع به سرد شدن کرده است. بر اساس این فرضیات، تامسون محاسبه کرد که چیزی در بین 20 تا 400 میلیون سال طول کشیده تا زمین تا دمای کنونی اش سرد شود. تامسون در روش خود چند فرضیه اشتباه داشت، درباره دمای خورشید (15 میلیون درجه کلوین در هسته اش)، دمای زمین (با هسته مذابش) و اینکه خورشید از گاز هیدروژن ساخته شده، در صورتی که زمین از صخره و فلز.
3. سرد شدن خورشید:
در سال 1856 Hermann Ludwig Ferdinand von Helmholtz (هلم هلتز) فیزیکدان آلمانی، تلاش کرد تا سن زمین را با استفاده از سرد شدن خورشید اندازه گیری کند. طبق محاسبات هلم هلتز، 22 میلیون سال طول کشیده تا خورشید از ابر پراکنده گاز و غبار اولیه، متراکم شده و به قطر کنونی اش برسد. اگرچه این نتیجه گیری نادرست بود ولی هلم هلتز به درستی دریافت که گرمای خورشید از انقباضات گرانشی سرچشمه گرفته است.
منبع: universetoday
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1615
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!