مقدمه
ریشه های ASP.NET 2.0 در یک فن آوری وب قدیمی تر مایکروسافت نهفته است که Active Server Page نامیده می شود .
ASP روشی آسان و سریع برای ساخت صفحات وب بود. صفحات ASP شامل صفحاتی بودند که حاوی ترکیبی از زبانها بود . مزیت ASP این بود که می توانستید از دستورالعمل های کد VBScript یا Jscript در صفحات استفاده کرده و سپس آن را در سرور وب اجرا کنید ، قبل از اینکه آن را به مرورگر وب کاربر نهائی بفرستید . این روشی آسان برای ایجاد صفحات وب پویا بود که می توانست بر اساس پارامترهای تعیین شده توسط برنامه نویس سفارشی شود .
ASP.NET 2.0 آخرین نسخه این محصول است و بخش تعبیه شده ای از .NET Framework 2.0 می باشد . این نسخه از Framework از لحاظ کد Whidbey است. ممکن است این نسخه از ASP.NET را تحت عنوان ASP.NET Whidbey شنیده باشید . ASP.NET 2.0 heralds موج جدیدی از برنامه نویسی است که باید هر یک از موانع باقیمانده را بر طرف کند تا این روش جدید کد نویسی برنامه های وب را بپذیرد.
هنگامی که گروه ASP.NET کار بر روی ASP.NET 2.0 را شروع کردند ، اهداف خاصی داشتند، این اهداف بر بهره وری برنامه نویس ، راهبردی و مدیریت ، کارآیی و مقیاس پذیری و قابلیت هدف قرار دادن هر وسیله ای تمرکز داشتهند . این اهداف با این نسخه محصول بطور کامل حاصل شدند. در ادامه به مرور کوتاهی از این اهداف می پردازیم .
بهره وری برنامه نویس :
بیشتر تمرکز ASP.NET 1.0 بر بهره وری است . بهره وری حاصله که در انتقال از ASP 3.0 به ASP.NET 2.0 صورت گرفت ، آیا می تواند بیشتر هم باشد ؟
یک هدف گروه برنامه نویسی برای ASP.NET 2.0 ، بر طرف کردن کدنویسی زیادی است که ASP.NET نیاز دارد و ساده تر کردن وظایف ASP.NET است . گروه ASP.NET که ASP.NET 2.0 را طراحی کردند ، قصد کاهش دو سوم تعداد خطوط کد مورد نیاز برای یک برنامه ASP.NET را داشتند ! آن ها در این نسخه موفق به انجام این کار شدند و شما هم اکنون از سرعت ایجاد برنامه در ASP.NET لذت می برید .
کارایی و مقیاس پذیری :
یکی از اهداف ASP.NET 2.0 فراهم کردن سریع ترین سرور برنامه وب دنیاست . ASP.NET 2.0 دارای تعدادی بهبود کارآیی است که به تعدادی از آنها اشاره خواهیم کرد .
یکی از مهیج ترین بهبودهای کارآیی ، قابلیت جدیدی با کمک Microsoft SQL Server است.
هم اکنون ASP.NET 2.0 دارای یک ویژگی به نام نامعتبر ساختن کش SQL است . پیش از ASP.NET 2.0 ، کش کردن نتایجی که از SQL Server می آیند و بهنگام رسانی بر طبق یک فاصله زمانی امکان پذیر بود (مثلا هر 15 ثانیه ) . این بدان معنی است که کاربر نهائی ممکن است در صورت تغییر مجموعه نتیجه در طی هر پریود 15 ثانیه ای ، داده تاریخ گذشته را ببیند.
در برخی موارد ، این مجموعه نتیجه فاصله زمانی قابل قبول نیست . در یک موقعیت ایده آل ، مجموعه نتیجه ای که در کش ذخیره می شود ، در صورتی که تغییر مرتبطی در منبعی که مجموعه نتیجه از آن بازیابی می شود، رخ ندهد ، تخریب می شود ( در این مورد SQL Server )
. در ASP.NET 2.0 ، می توانید چنین حالتی را بااستفاده از نا معتبر کردن کش SQL داشته باشید . این بدان معنی است که هنگامی که مجموعه نتیجه از SQL Server تغییر کند ، کش خروجی برای تغییر تریگر می شود و کاربر نهایی همیشه آخرین مجموعه نتیجه را می بینید . داده ارائه شده هرگز تاریخ گذشته نیست .
تغییر بزرگ دیگر در ASP.NET ، مساله کارآیی و مقیاس پذیری است . هم اکنون ASP.NET 2.0 پشتیبانی 64 بیتی را فراهم کرده است . این بدان معنی است که هم اکنون می توانید برنامه های ASP.NET خود را روی پردازنده های AMD یا Intel ، 64 بیتی اجرا کنید .
به دلیل این که ASP.NET 2.0 با ASP.NET 1.0 کاملا سازگار است ، هم اکنون می توانید هر برنامه ASP.NET قبلی را داشته باشید ، برنامه را در .NET Framework 2.0 مجدادا کامپایل کنید و آن را برروی یک پردازنده 64 بیتی اجرا کنید .
عضویت و مدیریت نقش :
در نگارش های قبلی ، چنانچه پورتابلی را می ساختید که نیاز به Login کاربران به برنامه جهت حصول دستیابی مجاز داشت ، باید آن را شخصا ایجاد می کردید . کمی ترفند برای ایجاد برنامه هایی با نواحی قابل دستیابی افراد ، لازم است .
در ASP.NET 2.0 هم اکنون این قابلیت تعبیه شده است . هم اکنون می توانید اعتبار کاربران را تایید کنید ، همانگونه که در زیر نشان داده شده است :
C#If (membership.ValidateUser(UserName.Text,Password.Text)){//Allow access code here}ASP.NET 2.0 یک سرویس مدیریت تعیین هویت و اعطای مجوز جدید را معرفی کرده است که Login ، تعیین هویت ، اعطای مجوز و مدیریت کاربرانی که نیاز به دستیابی به برنامه ها یا صفحات وب را دارند ، انجام می دهد . این سرویس مدیریت نقش و عضویت جدید ، یک چاچوب کاری با پیاده سازی آسان است که با استفاده از Microsoft Access یا Microsoft SQL Server به عنوان حافظه داده سرور کار می کند . این چاچوب کاری جدید دارای یک API جدید نیز است که دستیابی با برنامه نویسی را به قابلیت های سرویس های مدیریت نقش و عضویت میسر می سازد . علاوه بر این ، تعدادی از کنترل های سرور جدید ، ایجاد برنامه های وبی را آسان می کنند که هر چیزی را که این سرویس ها باید ارائه دهند ، مشارکت می دهند.
کنترل سرور CreateUserWizard:
اولین کنترل سروری که سرویس عضویت را به کار می برد ، کنترل سرور CreateUserWizard است . این کنترل امکان می دهد کاربران رجیستر شده را برای بازیابی بعدی در حافظه داده خود قرار دهید . اگر اولین صفحه برنامه شما به کاربران نهائی اجازه رجیستر شدن را بدهد ، حداقل باید یک Login و کلمه عبور کاربر را بازیابی کنید تا بتوانید از آنها برای Login بعدی به سایت استفاده نمائید .
برای ساده کردن کارها ، کنترل CreateUserWizard کنترل کاملی بر انجام این موارد دارد. کاربرد ساده این کنترل در زیر نشان داده شده است :
کنترل سرور Login :
کنترل سرور Login امکان می دهد تا کاربران تعیین هویت نشده را بامجاز ساختن آن ها برای فراهم کردن اعتبارات Login ای که می توانند در یک حافظه داده تایید شوند ، به کاربران تعیین هویت شده تبدیل کنید . نمونه ای از کاربرد این کنترل در زیر آمده است :
مدیریت نقش :
علاوه بر مرور سرویس عضویت ، ASP.NET 2.0 جنبه دیگر سرویس مدیریت کاربر نهایی را فراهم می کند : سرویس مدیریت نقش ASP.NET . سرویس عضویت تمام جزییات تعیین هویت را برای برنامه های شما در بر می گیرد در حالی که سرویس مدیریت نقش ، اعطای مجوز را در بر می گیرد . همانند سرویس عضویت ، می توانید از هر تامین کننده دیگرنیز استفاده کنید . در واقع ، این سرویس به روش های مختلف با سرویس عضویت قابل مقایسه است.
پیمایش سایت :
برنامه های وبی که می نویسید ، معمولا بیش از یک صفحه هستند . معمولا تعدادی صفحه ایجاد می کنید که همگی بر طبق الکویی به هم متصلند. اگر حرکت بین صفحات را نیز بسازید ، برای کاربر نهایی ، کار در برنامه شما آسان می شود .
روش موجود برای ساخت پیمایش در برنامه های وب ، پخش کردن صفحات با فوق پیوندهاست. فوق پیوندها معمولا با استفاده از فایل های include یا کنترل های کاربر به صفحات وب اضافه می شوند . آن ها همچنین می توانند به طور مستقیم در صفحه کد نویسی شوند ، به طوری که در هدر یا نوار جانبی صفحه مشاهده شونده ظاهر شوند . مشکلات کار با پیمایش هنگامی بدتر می شوند که در بین صفحات حرکت می کنید یا نام صفحات را تغییر می دهید . گاهی اوقات برنامه نویسان مجبور می شوند در برنامه برای رفتن به صفحه ای ، برخی از جنبه های پیمایش را تغییر دهند. اعضای گروه ASP.NET این مشکل را با مجموعه هایی از کنترل های سرور مبتنی بر پیمایش در ASP.NET 2.0 حل کردند.ابتدا می توانید نقشه سایت را برای برنامه خود در یک فایل XML که کنترل های خاص می توانند به طور موروثی از آن کار کنند ، بسازید.در زیر فایل نقشه سایت نمونه ای نشان داده شده است:
...پس از طراحی نقشه سایت ، می توانید از این فایل به عنوان منبع دادهای در این زمینه دو کنترل سرور پیمایش سایت جدید نظیر کنترل های سرور TreeView و SiteMapPath استفاد کنید .
کنترل سرور TreeView به شما امکان می دهد تا یک سیستم پیمایش سایت قابل توسعه را در برنامه خود قرار دهید .
SiteMapPath کنترلی است که قابلیتی را برای قرار دادن برخی از فراخوانی های قطعات پیمایشی در برنامه فراهم می کند تا کاربر بتواند مسیری را ببیند که در برنامه دارد و بتواند به آسانی سطوح بالاتر درخت را پیمایش کند.
در زیر نمونهای از کارکرد کنترل سرور SiteMapPath را نشان داده ایم:
Home > Finance > Markets > Iran Market Report
این قابلیت جدید پیمایش سایت ، روش بزرگی را برای داشتن دستیابی با برنامه نویسی به چیدمان سایت فراهم می کنند و حتی مواردی نظیر نقش کاربران نهایی را برای تعیین بخش هایی از سایت برای نمایش به حساب می آورند.
الحاقاتی بر چاچوب کاری صفحه
چارچوب کاری صفحه ASP.NET دارای برخی الحاقات جدید خیال انگیز است که می توانید آن ها را در برنامه خود داشته باشید . یکی از این الحاقات خیال انگیز ، قابلیت ساخت صفحات ASP.NET بر اساس وراثت ویژوال است . این امر در دنیای Windows Forms امکان پذیر است ولی دستیابی به آن در ASP.NET مشکل تر است . هم چنین قابلیتی برای اعمال ساده یک ظاهر و احساس مستحکم بر صفحات برنامه خود با استفاده از تم ها دارید.
صفحات اصلی (Master Page)
با معرفی صفحات اصلی در ASP.NET 2.0 ، هم اکنون می توانید از وراثت ویژوال در برنامه های ASP.NET 2.0 خود استفاده کنید . به دلیل اینکه بیشتر برنامه های ASP.NET دارای ساختاری مشابه در سراسر صفحات خود هستند ، ساخت یک الگوی صفحه برای یک بار و استفاده از آن الگو در سراسر برنامه منطقی است. در ASP.NET 2.0 این کار با ایجاد یک صفحه .master انجام می شود. هر چیزی که بخواهید در الگو قرار دهید ، باید در فایل .master قرار گیرد .
یک صفحه اصلی نمونه ، ممکن است دارای یک هدر ، یک پانویس و هر عضو دیگری باشد که تمام صفحات آن را به اشتراک خواهند گذاشت. علاوه بر این ، عناصر اصلی را که ممکن است در هر صفحه ای که ارث می برد و از این الگو استفاده می کند ، در نظر داشته باشید ، می توانید کنترل های سرور را در خود صفحه اصلی برای زیر صفحات قرار دهید . هنگامی که کاربر نهایی یکی از زیر صفحات را احضار می کند یک صفحه تکی را خواهد دید که از هر دو زیر صفحه و صفحه اصلی که زیر صفحه خاصی از آن ارث می برد ، کامپایل شده است . هم چنین این موضوع بدین معنی است که کد کلاینت و سرور از هر دو صفحه در صفحه تکی جدید فعال شده است .
نکته جالب درباره صفحات اصلی این است که شما هم اکنون محلی برای انجام تغییراتی دارید که بر کل سایت تاثیر می گذارد ، این امر اعمال تغییرات بر هر صفحه در برنامه را برطرف می کند.
تم ها (Themes) معرفی تم ها در ASP.NET 2.0 به سادگی فراهم کردن یک ظاهر و احساس مستحکم بر کل سایت است. تم ها فایل های متنی ساده ای هستند که ظاهر کنترل های سرور را تعریف می کنند و می توانند بر کل سایت ، بر یک صفحه تکی یا بر کنترل سرور خاصی اعمال شوند. هم چنین به سادگی می توانید گرافیک ها و شیوه نامه های آبشاری را علاوه بر تعریف کنترل های سرور مشارکت دهید .
یک از قابلیت های جالب تم ها این است که می توانید آنها را بر اساس تنظیمات مورد استفاده سرویس شخصی سازی جدید فراهم شده در ASP.NET 2.0 ، به طور پویا اعمال کنید . هر کاربر منحصر به فرد برنامه یا پورتابل شما می تواند ظاهر و احساس شخصی شده خود را داشته باشد که از آرایه های خود تنظیم کرده است.
شخصی سازی :
ASP.NET 2.0 یک ویژگی جالب و برجسته فراهم کرده است : شخصی سازی .این ویژگی قابلیت شخصی سازی ارایه های خود است به طوری که کاربران نهایی بتوانند عملکرد و ظاهر سایت را بسازند. موتور شخصی سازی ASP.NET که در این نسخه فراهم شده است ، می تواند وابستگی خودکاری بین کاربر نهایی بیننده صفحه و هر داده ذخیره شده برای آن کاربر به وجود آورد . خصوصیات شخصی سازی که بر اساس هر کاربر نگهداری می شوند ، در سرور ذخیره می گردند ( نه در کلاینت ) . این آیتم ها به راحتی در یک حافظه داده منتخب قرار می گیرند (از قبیل Microsoft SQL Server ) ، بنابراین کاربر نهایی می تواند به این خصوصیات شخصی سازی در ملاقات های بعدی سایت دستیابی داشته باشد .
این ویژگی جدید ، روشی ایده آل برای شروع ایجاد سایت های خاص کاربر و قابل سفارشی شدن است . ویژگی شخصی سازی جدید روش دیگری است که گروه ASP.NET زندگی برنامه نویسان را با بهره ور تر ساختن آنها ، راحت تر کرده اند.
قابلیت چند زبانی (Multi-Language) :
برای رسیدن به بازاری بین المللی در اینترنت ، پشتیبانی کردن از زبانهای متفاوت در برنامه های کاربردی ما بسیار پر اهمیت است. .NET Framework 2.0 بسیار بهتر از .NET 1.X به یک چارچوب و قالب مشخص تری برای این منظور دست یافته است. اساساً CLR یک مکانیسم جدیدی را برای بسته بندی و توسعه Resource ها در کار با برنامه های کاربردی ارائه داده است.
CLR و کتابخانه استاندارد .NET دارای چندین کلاس برای مدیریت و دسترسی به Resource ها در برنامه های کاربردی می باشند. این کلاس ها در فضای نام System. Resources و System. Globalization قرار گرفته اند.
در این قسمت ما توضیحات اساسی را که برای کار با Resource ها در ASP.Net 2.0 برای ساخت صفحات چند زبانه لازم است را خواهیم داد.
Localization و فایل های Resource :
Localization در .NET Framework 2.0 و به ویژه در ASP.NET 2.0 به خوبی پشتیبانی می شود. معمولاً Resource ها برای هر زبانی که برنامه می خواهد پشتیبانی کند به وجود می آیند. بویژه هر صفحه وب شما در وب سایتتان برای پشتیبانی کردن از چند زبان نیاز دارد که یک Resource مخصوص به خود داشته باشد.
برای مثال اگر شما یک صفحه وب داشته باشید به نام default.aspx و وب سایت شما سه زبان آلمانی و انگلیسی و فارسی را پشتیبانی می کند ، آنگاه شما 3 فایل Resource باید داشنه باشید (برای هر زبان یک فایل Resource ). CLR یک مکانیزم مشخص را برای پیدا کردن Resource مخصوص هر زبان نبال می کند. به وسیله این روش هر مجموعه از Resource ها با یک نام که در قسمت اول آن نام صفحه می باشد و در قسمت دوم آن نام زبان مربود به آن Resource به صورت مخفف می باشد. اگر قسمت زبان در این نام تععین نشود از Resource فایل پیش فرض استفاده می شود.
برای مثال همان صفحه default.aspx که دارای 3 زبان بود را در نظر بگیرید ، 3 فایل Resource آن به صورت زیر نام گزاری می شوند:
Default.aspx.en-US.resx
Default.aspx.de-DE.resx
Default.aspx.ar-EG.resx
نحوه ساخت یک صفحه وب چند زبانه :
برای این منظور از منوی Tools باید گزینه Generate Local Resources را انتخاب کنید . سپس Visual Studio یک فایل Resource در پوشه App_localResources ایجاد می کند که شامل مقادیر برای هر کنترل از صفحه جاری باز در Design View است.Resource ها همیشه با نام کنترل پیشوند و همچنین با نام Property پسوند می شوند. Visual Studio اتوماتیک یک Resource پیش فرض برای هر کنترل ایجاد می کند. شما می توانید هر Resource ی را که می خواهید اضافه یا کم کنید و سپس نام مناسبی به آن بدهید و همچنین ترجمه آن به زبان مورد نظر را نیز انجام دهید. به طور پیش فرض Resource ها یک ورودی را برای هر Property ایجاد می کنند که با ویژگی localizable نشانه دار شده است. بنابراین اگر شما می خواهید یک کنترل localizable مخصوص به خود ایجاد کنید فراموش
نکنید که آن را با این ویژگی نشانه دار کنید.
اما بعد از اضافه کردن فایل Resource به صفحه Visual Studio یک تغییری در Source Code ما ایجاد می کند و آن این است که برای هر کنترل روی صفحه یک عبارت به صورت زیر اضافه می کند:
به این عبارت اضافه شده به تگ بالا implicit localization expression می گویند.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1679
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!