شکل زیر نمودار pV برای یک مدل آرمانی از فرایندهای ترمودینامیکی در یک موتور بنزینی است. این مدل چرخه‌ی اتو نامیده می‌شود. در نقطه‌ی a آمیزه‌ی بنزین ـ هوا وارد سیلندر شده است. آمیزه تا نقطه‌ی b به طور بی‌دررو متراکم و سپس روشن شده است. گرمای QH توسط بنزین در حال سوخت در امتداد خط به دستگاه داده شده و مرحله‌ی قدرت انبساط بی‌دررو تا نقطه‌ی d است. گاز در امتداد خط تا دمای هوای بیرون خنک شده و در طی این فرایند ، قدرمطلق گرمایQC خارج شده است. در عمل ، این گاز به صورت تخلیه از موتور خارج شده است و دوباره وارد موتور نمی‌شود. ولی از آن‌جا که مقدار معادلی بنزین و هوا وارد می‌شود ، می‌توان فرایند را چرخه‌ای در نظر گرفت.
چرخه‌ی اتو ، که آن را توضیح دادیم ، مدلی کاملاً آرمانی شده است. در این چرخه فرض بر این است که آمیزه مثل گاز کامل عمل می‌کند ، از اصطکاک ، تلاطم ، اتلاف گرما در دیواره‌های سیلندر و بسیاری اثرهای دیگر که کارایی یک ماشین واقعی را کاهش می‌دهند چشم پوشی می‌شود. عامل دیگر برای کاهش کارایی ، سوخت ناقص است. آمیزه‌ی بخار بنزین با مقداری کافی هوا برای سوخت کامل هیدروکربن‌ها به آب وکربن دی اکسید به آسانی مشتعل نمی‌شود.
اشتعال قابل اطمینان به آمیزه‌ای نیاز دارد که از نظر بنزین `غنی‌تر` باشد. سوخت ناقص حاصل به منوکسید کربن و هیدروکربن‌های نسوخته در گاز خروجی منجر می‌شود. به این ترتیب گرمای حاصل از بنزین کم‌تر از گرمای احتراق کل است ، این اختلاف تلف شده است و محصول خروجی باعث آلودگی هوا می‌شود. کارایی موتورهای بنزینی واقعی نوعاً حدود 35% است.
{img src=img/daneshnameh_up/1/1e/otto.jpg
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 2228
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!