زبان ایران در دوره ساسانیان، زبان پارسیک یا پهلوی ساسانی بود. این زبان لهجه ای از زبان پهلوی اشکانی به شمار میرفت که در جنوب ایران رواج داشت. خط ایران در این دوره ماخوذ از خط آرامی بود و به دو نوع خط پهلوی کتیبهای پاگشته دبیره و خط پهلوی کتابی یا عام دبیره تقسیم میشد.
در این خط تعداد زیادی کلمات آرامی که شمار آنها به هزار کلمه میرسید داخل شدهبود برخلاف زبان فارسی که لغات دخیله عربی را به خط عربی نوشته و به همان صورت خودش میخوانند. در زبان پهلوی چنین نبود. دبیران ساسانی لغات آرامی را که در نوشته های خود به کار می بردند، به آرامی تلفظ نمیکردند بلکه با تلفظ پهلوی قرائت مینمودند. مثلاً، ملکا مینوشتند و شاه میخواندند و یا «گملا» که همان جمل عربی باشد مینوشتند و اشتر میخواندند. این شیوه نگارش را در اصطلاح «هزوارش» مینامیدند. خط پهلوی کتابی تا سه قرن بعد از اسلام در ایران ادامه داشت و در آن دوره کتابهایی به زبان پهلوی از طرف موبدان زرتشتی نوشته شدهاست. از کتابهای پهلوی ساسانی، کتاب «خدای نامه» یا «شاهنامه» بودهاست. از آن کتابهای آن دوره که تاکنون موجود است میتوان کتاب «کارنامه اردشیر بابکان»، «یادگار زریران» و «ماتیکان هزار داتستان» را نام برد.
درباره هنر و آثار معماری دوره ساسانی از بخشی دیگر مفصلاً شرح خواهیم داد.
منابع این بخش
1- تاریخ ایران زمین از روزگار باستان تا انقراض قاجاریه نوشته دکتر محمد جواد مشکور انتشارات اشراقی، تهران، 1381
2- ایرانشهر جلد اول و دوم نوشته جمعی از دانشمندان ایرانشناسی، انتشارات یونسکو در تهران ، 1342
3- ایران در زمان ساسانیان نوشته آرتور امانوئل کریستین سن، ترجمه رشید یاسمی چاپ دوم، انتشارات ابن سینا تهران، 1333
4- تاریخ سلطنت قباد و ظهور مزدک نوشته آرتور کریستین سن، ترجمه نصرالله فلسفی انتشارات خاور، تهران 1309
5- ایران از آغاز تا اسلام نوشته رومن گریشمن، ترجمه محمد معین، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، تهران 1344
6- پارس در عهد باستانی نوشته علی سامی، کانون دانش، تهران، 1332
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!