نخستین کوشش ها برای انتقال جریان الکتریکی از منبع الکتریسیته به محل دیگر
در قرن 18 ، دانشمندان شروع به بررسی امکانات جریان الکتریسیته یعنی الکتریسیتۀ متحرک کردند . استفن گری انگلیسی و شارل دوفای فرانسوی نشان دادند که جریان الکتریسیته را می توان در سیم های فلزی یا رشته های کنف هدایت کرد .
در سال 1752 بنجامین فرانکلین آزمایش مشهور خود را با باد بادک انجام داد . او بادبادکی ابریشمی ساخت که سیم نوک تیزی به سر آن متصل شده بود . یک رشتۀ کتانی بلند ، که بادبادک به کمک آن به پرواز در می آمد ، به این سیم متصل بود و نوار ابریشمی کوتاهی به انتهای ریسمان بسته شده بود . ریسمان کتانی نقش رسانا و نوار ابریشمی نقش عایق را داشت. کلیدی به محل اتصال رشتۀ کتانی و نوار ابریشمی بسته شده بود . وقتی فرانکلین بادبادک را در هنگام توفان تندری به پرواز در آورد ، نوار ابریشمی در دست او بود و با نزدیک کردن بند انگشت خود به کلید جرقه هایی را از بیرون می کشید . بنابر این ، ثابت کرد که می تواند الکتریسیته را از طریق ریسمان مرطوب از ابر ها به کلید هدایت کند .
فرانکلین می دانست که باید در طول این آزمایش زیر سر پناهی بایستد . اگر می گذاشت نواری که در دست او بود خیس شود ، نوار رسانا ، و او به احتمال زیاد دچار برق گرفتگی می شد . با این همه ، هنوز این آزمایش بسیار خطر ناک بود . یک دانشمند روسی که می خواست آزمایشی از همین نوع را انجام دهد ، اندکی بعد کشته شد .
در این زمان معلوم شده بود که جریان الکتریکی را می توان به کمک یک رسانا از منبع الکتریسیته به محل دیگر منتقل کرد .
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!