هر اتم (یا مولکول) خنثایی بار هسته ای مثبتی دارد که با مجموع بارهای منفی الکترون های مداری اش برابر است. در فرایند یونش، یک یا چند الکترون از اتم جدا می شود (یا گاهی هم به آن می پیوندد). در این حالت، اتم از لحاظ الکتریکی باردار است و یون مثبت (یا منفی) نامیده می شود. حتی یون مثبت هم می تواند یک یا چند الکترون از الکترون های باقی مانده اش را از دست بدهد و یونیزه تر شود. یونش ممکن است بر اثر تابش فوتون صورت بگیرد که در این صورت آن را فوتویونش می گویند، یا این که بر اثر برخورد با الکترون، اتم، مولکول، یا یون دیگری که به قدر کافی انرژی دارد روی دهد. از آن جا که الکترون ها در اتم مفیدند، مقدار معینی انرژی باید صرف شود تا بتوان یکی از آن ها را از اتم جدا کرد. این انرژی بستگی، که به پتانسیل یونش موسوم است، از چند الکترون ولت در پوسته های خارجی اتم ها تا چند هزار الکترون ولت در مورد الکترون های پوسته های داخلی اتم های سنگین که قید قوی تری دارند، تغییر می کند.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 2228
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!