زمانى که کوه آتشفشانى «کراکاتوآ» در سال 1883 شروع به فعالیت کرد نه تنها بزرگترین صداى انفجار طبیعى را در جهان به وجود آورد بلکه موجب شد دماى اقیانوس‌هاى جهان کاهش یافته و از شدت ذوب شدن یخ‌هاى قطب شمال کاسته شود.«پیتر گلکلر» و همکارانش در آزمایشگاه ملى «لارنس لیورمور» در کالیفرنیا به اتفاق همکارانش به ساخت الگویى براى بررسى نحوه تاثیر آتشفشان‌ها بر روى دماى زمین پرداختند و این الگو را با الگوى مربوط به مناطقى که در آن آتشفشان وجود ندارد مقایسه کردند.در ارزیابى این الگوها، محققان آزمایشگاه ملى «لیورمور» در کمال شگفتى مشاهده کردند تاثیر سردکننده آتشفشان‌ها تا حدود یک قرن بعد از فعال شدن بر جاى مى‌ماند. به طور مثال اثر سرد کنندگى «کراماتوآ» تا اواسط قرن بیستم ادامه یافته بود. از پایگاه ملى داده‌هاى علوم زمین، آتشفشان‌هاى بزرگ مقادیر زیادى خاکستر به درون جو زمین پرتاب مى‌کنند که این مواد مانع از رسیدن تابش خورشید به زمین مى‌شوند و در نتیجه گرم شدن سطح زمین با کندى صورت مى‌گیرد، اما «گلکلر» معتقد است در سال‌هاى اخیر و در اثر بروز پدیده گلخانه‌یى از میزان تاثیر آتشفشان‌ها در تغییر دماى زمین کاسته شده است.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 513
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!