منو
 کاربر Online
638 کاربر online
 : نجوم
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline دبیر گروه نجوم 3 ستاره ها ارسال ها: 1615   در :  شنبه 10 شهریور 1386 [19:32 ]
  قدرهای ستاره ای ( بخش دوم )
 

قدرهای ستاره ای ( بخش دوم )


مقیاس قدر ، حدود 150 سال قبل از میلاد بوسیله دانشمندی یونانی به نام هیپارک بنیان گذاری شد ، که مشخص کننده قدر ظاهری ستارگان بود و روشنایی ستاره را در حالتی نشان می داد که با چشم غیر مسلح به آن نگاه کنیم . هیپارک در حدود 1000 ستاره را در این روش قدرگذاری کرد . در روش او پرنورترین ستارگان با قدر 1+ و کم نورترین ستارگان با قدر 6+ نشان داده می شدند .
در سال 1851 ستاره شناس انگلیسی نورمن پویسون ، مطلبی را که هیپارک بیان نموده بود به صورت رابطه دقیق ریاضی بیان نمود . در این رابطه اختلاف قدر دو ستاره برابر است با منفی 5/2 برابر لگارتیم نسبت روشنایی دو ستاره .
در این رابطه بیان می شود که قدر یک مقیاس خطی نیست بلکه لگاریتمی می باشد و میزان روشنایی ستاره ای با قدر 1+ شش برابر ستاره ای با قدر 6+ نیست و نسبت روشنایی ستاره قدر اول و ستاره قدر ششم برابر صد است .
اکنون برای آشنایی بیشتر با این نکته ، قدر چند ستاره بارز را معرفی می کنیم . به عنوان مثال قدر ستاره قطبی ( α دب اصغر ) : 2+ و قدر ستاره نسر واقع در صورت فلکی شلیاق یا چنگ رومی صفر ، قدر ستاره نسر طایر در صورت فلکی عقاب 1+ ، در نظر گرفته شده است .
با اختراع تلسکوپ ومشاهده ستارگان پرنورتر قدر ستارگان از 30- تا 30+ تعیین شد ف به عنوان مثال قدر سیاره مشتری 2- و قدر زهره 4- و قدر ماه کامل 12- در نظر گرفته می شود .

ادامه دارد ...

  امتیاز: 0.00