در بسیاری از برنامه‌های غذایی مسائل به شکلی خیلی کلی ارائه می‌شود. کلسیم بیشتر بخورید، مواظب کلسترول خون خود باشید، مصرف فیبرها را افزایش دهید و ... .
چنین تعمیم های وسیع و گسترده اگر اشاره ایی به عادات غذایی روزانه شما نمی‌کند. در واقع به آنچه که شما باید بر آن تاکید نمایید و حتی به طور مشخص تر به این موضوع نیز که سن شما چطور بر نوع غذاهایی که انتخاب می‌کنید تاثیر می‌گذارد، نیز توجه‌ای نمی‌کند.
کودکان در حال تکامل، پیشرفت و رشد هستند. هر دوره با لذت‌ها و نیازها ، خاطرات مخصوص به خود همراه است و هر مرحله نیازهای غذایی مخصوص به خود را دارد.
تولد تا 10 سالگی
حتی تولید کنندگان و عرضه کننده های شیر خشک نیز اذعان دارند که شیر مادر بهترین غذا برای بچه می‌باشد. شیر مادر نه تنها تمام نیازهای غذایی کودک شیرخوار شما را تامین می نماید بلکه عوامل و عناصر ایمنی و احتمالا رشد کودک شما را نیز مهیا می‌نماید.
شیر مادر از بروز حساسیت غذایی و محیطی جلوگیری می‌کند. در 4 تا 6 ماهگی اکثر بچه ها شروع به چشیدن غذاهایی می‌کنند که قرار است در آینده آنها را بخورند. تقریبا در این دوران بعضی از والدین از بابت چاقی فرزندانشان نگران می‌شوند.
اما لازم به ذکر است که نگرانی موردی ندارد. اگر شما قبل از دوسالگی دریافت چربی را محدود کنید بیش از منفعت، ضرر به کودک خود رسانده‌اید. زیرا کودک شما با این سوءتغذیه در زمینه رشد دچار عقب افتادگی خواهد شد.
قبول کنید که کودک شما به درصد بالاتری از چربی در برنامه غذایی اش نیاز دارد تا مغز و بدن بشکل نرمال رشد کرده و پرورش یابد.
اگر قصد دارید با مواد لبنی کودک خود را بین سنین 1 تا 2 سالگی تغذیه نمایید بهتر است از شیر کامل و پرچرب استفاده کنید. متخصصین مخالف دادن شیر گاو به کودکان زیر یکسال می باشند زیرا عموما حساسیت زا می‌باشد.
در ضمن بین پیشرفت بیماری دیابت و شیر در نوزادانی که بطور ژنتیکی مبتلا به دیابت هستند (آمادگی و زمینه دیابت را بطور ژنتیکی دارا هستند) ارتباطی دیده شده ، پس اگر ترجیح می دهید به کودک خود شیر ندهید پس از آوکادو، کره، بادام زمینی و دیگر دانه های روغنی که حاوی میزان بالایی چربی هستند استفاده کنید.
پس از دو سالگی سرعت رشد در کودکان کاهش می‌یابد و بذر بیماری قلبی در آنها افشانده شده و ذخایر چربی شریانی در کودکان در سن 3 سالگی یافت می شود. این سن زمان رسیدگی و دقت در میزان و نوع دریافت چربی در کودکان می باشد .
بعضی از پزشکان بر این اعتقاد هستند که به کوکان 2 ساله و بالاتر اجازه ندهید که بیش از 30 درصد از کالری مورد نیازشان را از چربی ها بدست آورند و حتی بعضی به میزان 25 درصد اصرار دارند. زمان غذا خوردن باید طولانی و همراه با تنوع و لذت باشد.
رعایت بهداشت را هنگام تغذیه کودکان باید جدی گرفت. مجبور کردن بچه به غذاخوردن هیچ فایده ای نخواهد داشت. وعده های کوچک غذایی را برای کودکان در نظر بگیرید و در عین حال سعی کنید غذای جدید در برنامه غذایی اشان قرار دهید و خودتان هم با اشتها آن غذاها را همراه آنها میل کنید تا اشتها و میل به خوردن را در آنان تحریک نمایید.
به طور کلی کودکانی که با غذاهای کامل و باکیفیت و ارزش غذایی بالا تغذیه می شوند کمتر احتیاج به مکمل های غذایی پیدا می کنند. اما در کودکان زیر سه سال کمبود آهن و کم خونی مشاهده می شود.
در نتیجه خانواده های گیاهخوار و غیر گیاهخوار باید توجه خاص به این مقوله داشته باشند. غذاهای گیاهخواری به طور خاص حاوی میزان بالایی آهن می باشند و شامل لوبیاها، تخم مرغ ،نخود، میوه های خشک شده ، نان، ماکارونی غنی شده، غلات و گیاهان برگ سبز می باشند.
آهن به دو شکل یافت می شود یکی در گوشت و یکی هم در غذاهای گیاهی. در طی این دوران که سن رشد استخوان ها می باشد کلسیم یک ماده غذایی حیاتی و ضروری محسوب می شود. میزان کلسیمی که باید در این دوران مصرف شود روزانه بین 800 الی 1200 میلی گرم می باشد.
بعضی منابع سرشار از کلسیم شامل لبنیات کم چربی( شیر بدون سرشیر) آب سیب و آب پرتغال تقویت شده و شیربرنج و غلات و شیر سویای تقویت شده می باشد.
اگر در مناطقی زندگی می کنید که زمستان های طولانی دارد ، مصرف ویتامین D یکی دیگر از ضروریات غذایی شما محسوب می شود. زیرا ویتامین D با تابش آفتاب ساخته می شود. پس باید به شکل تکمیلی استفاده شود.
ویتامین A نیز در ایجاد دیوار محافظتی بدن در برابر بیماری‌ها و عفونت‌ها و تقویت قدرت بینایی نقش بسزایی ایفا می‌نماید و در دانه‌های سبز و زرد و نارنجی ، سیب زمینی ، گرمک ، اسفناج ، گوجه فرنگی و هویج یافت می‌شود .
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 630
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!