مصرف «به» موجب تقویت قلب و پاک شدن معده و تیز هوشی می‌شود
میوه «به» بواسطه خواصی که دارد در درمان عفونت‌های ریوی و اختلالات روده‌ای بسیار مفید و مؤثرست.
خوردن «به» برای رفع وسواس، افسردگی و تقویت اعمال معده، ورم حاد روده مفید و معالج اسهال‌های ساده و خونی است.
این میوه برای خونریزی‌های رحمی، بواسیر و رفع سوزش ادرار نیز مفید است.
دانه «به» از نظر طبیعت سرد و ترش است و پوست دانه «به» در آب گرم لعاب فراوانی می‌دهد. از قدیم لعاب بهدانه را برای رفع التهاب دستگاه گوارشی، مخاطها، رفع سرفه و سینه درد، خشکی حلق، سوزش و خشکی دهان و زبان، رفع گرفتگی صدا، تب بر و نیز برای درمان سل و زخم روده‌ها و غیره به کار می‌بردند.
شایان ذکر است مالیدن لعاب بهدانه به پوست برای تسکین و التیام سوختگی آتش و معالجه آفتاب‌زدگی و درمان سرمازدگی، ترک یا شقاق لب و ناراحتی بواسیر مفید است.
گفتنی است مغزدانه «به » دارای یک ماده سمی به نام آمیگوالین است که تولید اسید سیانیدریک می‌کند لذا آن را نباید خورد باید فقط از لعاب آن استفاده کرد.
همچنین میوه «به» را به صورت پخته (کمپوت، ژله، شربت) مصرف می‌کنند ولی به صورت خام خوردن مفیدترست.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 372
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!