برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
ناشناس
در : پنج شنبه 18 خرداد 1385 [07:33 ]
آیا سلیقه مخاطبان افت کرده است؟
آیا نسبت به مثلا ده سال پیش، سلیقه مخاطبان ایرانی افت کرده است؟ اصلی¬ترین دلیلی که برای «آری گفتن» به این سئوال گفته می¬شود محبوبیت سریال¬¬های اول شب در میان عامه مردم است. هم سریال¬های هجو – که رگه¬هایی از طنز دارند – و هم سریال¬هایی با بازی بازیگران جوان و خوش قیافه. اما اوضاع الان چه فرقی با سالهای دهه هفتاد کرده است؟
در آن سالها، تلویزیون ایران عموما مزخرف محض بود. سریال¬های خانوادگی – موسوم به ملودرام – با بازیگران تکراری و آن مراسم خواستگاری مشهور همه چا را پر کرده بودند. سریال¬های کمیک بی مزه و احمقانه بودند. هیچ کس نمی¬خندید. اما در عوض گاه به گاه برنامه¬¬هایی پخش می¬شد که عاصی و اثرگذار بودند. سریال «پدر سالار» از آن جمله است. موسیقی تلویزیون اعصاب خردکن و آبکی بود – به خاطر استفاده نادرست – اما در عوض بعضی وقت¬ها صدای شجریان و شهرام ناظری هم شنیده می¬شد. در آن شرایط، مخاطب میانه – مخاطبی که نه از بازی¬های روشنفکرانه خوشش می¬آید و نه ابتذال را می¬پسندد – ناچار به برنامه¬های جدی تلویزیون روی می¬آورد؛ سریال¬های خارجی مثل هرکول پوآرو و قصه¬های جزیره و ناوارو را می¬دید و هرچند هنر او پنداری نمی¬کرد، اما آنها را به مراسم خواستگاری ترجیح می¬داد.
اما در دوران جدید در تلویزیون ایران، شرایط به شدت تغییر کرده است. تلویزیون ناچار خود را به رقابت با ماهواره و دی دی دی می¬بیند. بنابراین ابتذال محض را کنار گذاشتند و حداقل¬ها بهتر شدند. برنامه¬های جدی بازمی¬داشت، و برنامه¬های جدی به ساعات آخر شب کوچ کردند. سریال¬های هجو با هدف¬گیری عامدانه¬ای فرهنگ مردم را نشانه گرفتند و باعث شدند که به یک تب تبدیل شوند. یعنی مثلا اگر کسی «شب¬های برره» را تماشا نمی¬کرد. نمی¬فهمید دوستانش و همکارانش چه می¬گویند. حرفشان را نمی¬فهمید. با رشد کیفی موسیقی لوس آنجلسی هم تلویزیون راه پاپ را باز گذاشت تا موسیقی مردم پسند ایرانی به عنوان رقیبی برای ایرانیان مقیم امریکا مطرح باشد. بنابراین هنرمندان و مخاطبان خاص، تنها ماندند. شجریان، شنوندگان ویژه¬اش را یافت و از افتخاری کاملا جدا شد. دیگر مردم معمولی حوصله ندارند سراغ فیلم¬های کیارستمی و مخملباف بروند، چون فیلم¬هایی هست که گلزار و هدیه تهرانی دارند.
در صورتی که ده سال قبل، یا باید فیلم¬های اکشن را می¬دید یا به «لیلا»ی مهرجویی قناعت می¬کرد. دقت کرده¬اید که چند سال است هیچ فیلم اکشن¬ای در ایران ساخته نمی¬¬شود؟
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!