زعفران گیاهی است با نام علمی Sativus Crocus از خانواده زنبق (lridaceae). این گیاه چند ساله ، دارای پیاز کوچک ، تقریبا کروی ، و پوشیده شده از غشای قهوه‌ای رنگ می‌باشد. این گیاه ، بومی نواحی مختلف آسیا به ویژه جنوب غربی آسیا ، جنوب اروپا و جنوب اسپانیا است ، ولی در حال حاضر در نقاط دیگری از دنیا کشت و برداشت می‌شود. ارتفاع قسمت هوایی و بیرونی گیاه حدود 10تا 30 سانتیمتر بوده که دارای ساقه و تعدادی برگهای باریک است . از وسط برگها ، ساقه تولید شده ، گل خارج می‌شود و در ماههای مهر تا آذر گلها به تعداد یک تا سه عدد بر روی هر ساقه ظاهر می‌شوند.
گلها به رنگ بنفش و دارای 6 گل برگ می‌باشند. قسمت مورد استفاده گیاه که به نام زعفران در بازار تجارت موجود است انتهای خامه و کلاله گل (مادگی) می‌باشد که به رنگ قرمز متمایل به نارنجی است.
خواص درمانی
زعفران در فارماکوپه اروپا (کتاب رسمی داروسازی) قید شده و به شکل تنطوری با نام OpiiCrocata Tinctura وجود دارد. هم چنین عصاره آن به صورت محصولی به نام Bitters Swedish توسط کارخانجات مختلف تهیه و جهت مصارف دارویی مختلف عرضه می‌شود . بر حسب آزمایشهایی که در اروپا انجام شده است ، زغفران خاصیت کاهش چربی و کلسترول خون و افزایش نفوذ اکسیژن در پلاسما را در موش آزمایشگاهی از خود نشان داده است . در طب سنتی نقاط مختلف جهان ، زعفران به عنوان آرام بخش ، ضد اسپاسم ، اشتها آور و مقوی معده استفاده می‌شود.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1188
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!