جابربن عبدالله انصاری روایت کرده است که
رسول خدا در مسجد نشسته بود که
علی علیه السلام در حالی که
حسن سمت راست او و
حسین سمت چپ او بود به سوی پیامبر آمدند.
پیامبر از جا بلند شدند و علی را بوسید و در بغل گرفت، حسن را بوسید و روی زانوی راست نشاند و حسین را بوسید و بر روی زانوی چپ نشاند آنگاه فرمود: پدرم فدای پدر شما، پدرم فدای مادر شما؛ آن گاه فرمودند: ای مردم؛ خدای سبحان و تعالی به این دو و پدرشان و مادرشان و نیکان از فرزندانشان برهمه فرشتگان مباهات نمود.
آنگاه فرمود: خداوندا، من آنها را دوست دارم و دوستانشان را نیز دوست دارم.
خداوندا، کسی که سفارش مرا درباره آنان اطاعت کند و سفارش مرا محفوظ بدارد، به رحمت خویش رحمتش کن.
اینان اهل من و به پادارندگان دین من و زنده کننده سنت من و تلاوت کننده کتاب پروردگار من هستند اطاعت آنان اطاعت من است و معصیت و نافرمانی آنها نا فرمانی من است.
منابع:
بحار الانوار، ج 27، ص 104، حدیث 74- الروضه و الفضائل.
مراجعه شود به:
مهرورزی پیامبر نسبت به حسین علیه السلام
جایگاه اهل بیت از زبان پیامبر اکرم
جشن میلاد امام حسین علیه السلام در ملکوت