پیامبران صاحب شریعت

پیامبران به طور کلی دو دسته‌اند:
یک دسته اقلیت‌اند که مستقیماً به خود آنها یک سلسله قوانین و دستورات وحی شده است و مأموریت یافته‌اند آن قوانین را به مردم ابلاغ و مردم را براساس آن قوانین و دستورات هدایت نمایند. این پیغمبران در اصطلاح قرآن به نام «اولی‌العزم» خوانده می شوند ما دقیقا نمی‌دانیم که پیغمبران اولی العزم چند نفر بوده‌اند، خصوصا با توجه به اینکه قرآن کریم تصریح می کند که فقط داستان بعضی پیامبران را بازگو کرده است. اگر قرآن داستان همه پیامبران را بازگو کرده بود و لااقل اگر مدعی می‌شد که پیغمبران مهم همه در قرآن بازگو شده‌اند. ممکن بود عدة پیامبران اولی‌العزم از روی آنچه در قرآن بازگو شده است دانسته شود ولی اینقدر می‌دانیم که نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و خاتم‌الانبیاء پیامبران اولی‌العزم و صاحب شریعت بوده‌اند و به هر یک از اینها یک سلسله دستورها و قوانین وحی شده است که به مردم ابلاغ و مردم را براساس آن قوانین تربیت کنند.
دسته دوم پیامبرانی هستند که از خود شریعت و قوانین نداشته اند بلکه مأمور تبلیغ و ترویج شریعت و قوانینی بوده‌اند که در آن زمان وجود داشته است. اکثریت پیامبران از این گروه می‌باشند مثلا هود و صالح و لوط و اسحاق و اسماعیل و یعقوب و یوسف و یوشع و شعیب و هارون و زکریا و یحیی از این دسته‌اند.