تشیع و تسنن در باب مصداق اهل بیت با هم اختلاف دارند. این اختلاف را باید در پنج شاخه بررسی کرد و به آن پرداخت. با پرداختن به این پنج نکته می توان فهمید که برداشت اهل تسنن در این باره صحیح است یا برداشت شیعیان.
نکته اول:
آیه‌ی کریم در میان آیاتی که خطاب به زنان پیغمبر است ذکر گردیده، ولی با دقت در این آیات، روشن می شود که آیه ی مورد بحث با این بانوان، مساسی ندارد.
نکته دوم:
در شأن نزول، می بینیم که آیه‌ی انما یریدالله در موفقی خاص، مستقلاً نازل شده، و خانه ای از بیوت زنان رسول خدا، محل نزول آن است ولی در طرز تدوین، ضمن آیه‌ای که سخن در اطراف بانوان رسالت است، و بانوان مورد خطابند، جای دارد و شکلی که در قرآن کریم به خود گرفته، این است:
و قرن فی بیوتکن و لا تبرجن تبرج الجاهلیه الاولی و اقمن الصلوه و آتین الزکوه و اطعن الله و رسوله انما یریدالله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهر کم تطهیرا.
نکته سوم:
معنای اراده در جمله ی انما یریدالله چیست؟ یعنی وقتی خداوند به امری مانند دور کردن زشتی ها از اهل بیت اراده می کند چه معنایی می تواند داشته باشد؟ آیا از این آیه بوی جبر می آید یا خیر؟
نکته چهارم:
رجس از نظر قرآن کریم چیست؟ با توجه به لغت شناسی قرآن کریم رجس به چه معانی به کار رفته است و چه مفهومی را در بر دارد؟
نکته پنجم:
کلمه‌ی اهل البیت در ترکیب کلامی چیست و یعنی چه؟ آیا این کلمه مفهوم عامی دارد؟ یا آنکه در این کلمه، توجه به مفهوم نشده بلکه عنوان مورد نظر است؟