پس از شهادت
امام حسن علیه السلام شیعیان
عراق در حمایت از
امام حسین و خلع
معاویه تحرکاتی کردند؛ از جمله شیعیان
کوفه به حسین علیه‌السلام نامه نوشتند که:«ما معاویه را از خلافت خلع و با شما بیعت می‌کنیم.»
امام فرمود:« بین برادرم، حسن، و معاویه عهد و پیمانی است که من آن را نقض نخواهم کرد. من نظر خود را بعد از مرگ معاویه بیان خواهم نمود.»
(در صلح‌نامه امام حسن و معاویه چنین آمده بود که خلافت تا پایان عمر معاویه برای معاویه بماند و پس از او به امام حسن و در صورت فوت او به امام حسین علیه السلام برسد. به همین دلیل امام حسین از قیام علیه معاویه خودداری کرد. با این حال، معاویه به پیمان خود پایبند نماند و پیش از مرگش برای پسرش،
یزید، به زور از مردم بیعت گرفت.)
منابع: بحار الانوار، ج 44، ص 324، حدیث 2.
مراجعه شود به:
تسلیت شیعیان کوفه در ارتحال امام حسن علیه السلام
معاویه و سیاست مدارا با امام حسین علیه السلام