پاسخ امام حسن علیه السلام به معاویه

معاویه پس آن که صلح‌نامه با امام حسن علیه السلام را زیر پا گذاشت، به کوفه آمد و از اهل کوفه بیعت گرفت. آن‌گاه بالای منبر رفت و برای مردم خطبه خواند و امام علی و امام حسن علیهما السلام را دشنام داد، و این در حالی بود که حسن و حسین علیهما السلام در مجلس حاضر بودند.
حسین علیه السلام بر خاست که به وی پاسخ دهد اما امام حسن علیه السلام دست وی را گرفت و او را نشاند. آن گاه خود به پا خواست و فرمود:« ای کسی که از علی با دشنام یاد کردی! من حسن هستم و پدرم علی است؛ و تو معاویه هستی و پدرت صخر است. مادر من فاطمه است و مادر تو هند. جد من رسول خداست و جد تو حرب. جده‌ی من خدیجه است و جده‌ی تو فتیله. پس، از ما دو نفر، خدا آن کس را که نامش پلیدتر و حسب و نسبش پست‌تر و سابقه‌اش بدتر و کفر و نفاقش بیش تر بوده است، لعنت کند.»
مردمی که در مسجد بودند، همه آمین گفتند.

مراجعه شود به:
پاسخ کوبنده امام حسن علیه السلام به مروان
پاسخ کوبنده امام حسین علیه السلام به معاویه
پاسخ به عمرو عاص
نماز حسنین پشت سر مروان
تعجب مروان از نام پسران امام حسین علیه السلام