نشانگان مفصل گیجگاهی ـ فک تحتانی


شرح بیماری

نشانگان‌ مفصل‌ گیجگاهی‌ ـ فک‌ تحتانی‌ عبارت‌ است‌ از درد و التهاب‌ در مفصل گیجگاهی‌ ـ فک‌ تحتانی‌ (مفصل‌ طرفین‌ فک که‌ دهان‌ را باز و بسته‌ می‌کند) و عضلات‌ پیوسته‌ به‌ آن‌. در بزرگسالان‌ هر دو جنس‌ را مبتلا می‌کند ولی‌ در زنان‌ شایعتر است‌.

علایم‌ شایع‌

  • درد مبهم‌ بر روی‌ یک‌ طرف‌ فک‌ (پایین‌ یا جلوی‌ گوش) که‌ به‌ شقیقه‌ها، پشت‌ سر و در امتداد فک‌ تیر می‌کشد.
  • حساسیت‌ به‌ لمس‌ عضلات‌ جونده‌
  • صدای‌ «تق‌ کردن‌» یا «تپ‌ کردن‌» هنگام‌ باز کردن‌ دهان
  • عدم‌ توانایی‌ باز کردن‌ کامل‌ دهان‌
  • سردرد و دندان‌ درد
  • درد پشت‌، شانه‌ها یا گردن‌
  • درد در اثر خمیازه‌ کشیدن‌

علل‌

قرار گرفتن‌ نامناسب‌ فک‌ فوقانی‌ و تحتانی‌ (اختلال‌ صفحه‌ای‌)، در رفتن‌ مفصل‌ در اثر آسیب‌های‌ فک‌، سر یا گردن‌، التهاب‌ مفصل‌ گیجگاهی‌ ـ فکی‌، اختلال‌ کارکرد و درد عضلات‌ صورت‌ و بیش‌ تحرکی‌ یا کم‌ تحرکی‌ مفصل‌ گیجگاهی‌ ـ فکی‌ از علل این بیماری می‌باشند. ساییده‌ شدن‌ یا پرچ‌ شدن‌ دندان‌ها، کشش‌ عضلات‌ جونده‌، استرس، بد در آمدن‌ دندانها، جفت‌ و جور نشدن‌ مناسب‌ دندانها، استئوآرتریت یا آرتریت روماتوئید از عوامل تشدید کننده بیماری می‌باشند.

درمان

تشخیص با‌ بررسی‌ دامنه‌ حرکت‌ فک‌، رادیوگرافی دندان‌، آرتروسکوپی‌ و ام آر آی (MRI) انجام می‌شود. علایم‌ را می‌توان‌ با درمان‌ کنترل‌ کرد و رفتاری‌ را که‌ ایجاد کننده‌ علایم‌ است‌، می‌توان‌ اصلاح‌ کرد. قرار گرفتن‌ نامناسب‌ فک‌ را نیز می‌توان‌ تصحیح‌ کرد.

  • برنامه‌ درمانی‌ می‌تواند شامل‌ تصحیح‌ اختلالات‌ انسدادی‌، طبیعی‌ کردن‌ کارکرد عضلات‌، کنترل‌ درد، درمان‌ استرس‌ و اصلاح‌ رفتار باشد.
  • ممکن‌ است‌ تصحیح‌ دندانهای‌ بد درآمده‌ با ارتودنسی لازم‌ باشد.
  • روان درمانی یا مشاوره‌ شامل‌ آموزش‌ بازخورد زیستی‌ برای‌ یادگیری‌ راههای‌ جدید کنار آمدن‌ با استرس
  • داروهایی مثل داروهای‌ ضد التهاب‌ غیراستروییدی، ‌آسپیرین، استامینوفن، آرام بخش‌ها و شل‌کننده‌های‌ عضلانی‌ به‌ مدت ‌کوتاهی‌ می‌توانند استفاده شوند.
  • یخ و یا گرما می‌تواند فایده‌ اندکی‌ در تسکین‌ ناراحتی‌ داشته‌ باشد ولی‌ علاج‌کننده‌ نخواهد بود.

پیشگیری

  • دندانپزشک‌ ممکن‌ است‌ برای‌ پیشگیری‌ از ساییدگی‌ دندانها در زمان‌ خواب‌، یک‌ پروتز محافظ‌ شبانه‌ ساخته‌ و در داخل‌ دهان‌ قرار دهد. یک‌ پروتز محافظ‌ شبانه‌ حاوی‌ اسپلینت‌های‌ قابل‌ برداشتی‌ است‌ که‌ در نوک‌ دندانها قرار می‌گیرد تا فشار گازگرفتن‌ نامناسب‌ را بردارد.

  • محل‌ مفصل‌ گیجگاهی‌ ـ فک‌ تحتانی‌ را ماساژ دهید.
  • برای‌ خوابیدن‌ از بالش‌ استفاده‌ نکنید. یک‌ پارچه‌ را لوله‌ کنید و زیر گردن‌ خود قرار دهید. به‌ پشت‌ خود بخوابید.

  • سعی‌ کنید حرکات‌ فک‌ را محدود کنید و یاد بگیرید فک‌ را شل‌ کنید. با گذاشتن‌ مشت‌ خود در زیر چانه‌، مانع‌ خمیازه‌ کشیدن‌ شوید.
  • تا فروکش‌ کردن‌ علایم‌، غذاهای‌ نرم‌ میل‌ کنید. از مصرف‌ غذاهای‌ سفت‌ و جویدنی‌ خودداری‌ کنید.

  • موارد شدیدی‌ که‌ به‌ اقدامات‌ ساده‌تر پاسخ‌ نمی‌دهند، ممکن‌ است‌ برای‌ بازسازی‌ مفصل‌ به‌ جراحی‌ نیاز داشته‌ باشند (نادر).
  • برای پیشگیری‌ از این بیماری دندانهای‌ خود را نسایید. روشهایی‌ مثل‌ بازخورد زیستی‌ و ورزش‌ را برای‌ شل‌ کردن‌ عضلات‌ فرا بگیرید.

مباحث مرتبط با عنوان


تعداد بازدید ها: 70743