مقدار بذر یا تراکم بوته


img/daneshnameh_up/5/58/kasht7.jpg
تعداد بوته در واحد سطح زمین را تراکم بوته گویند. تراکم اثرات خیلی زیادی بر عملکرد محصول دارد و همچون سایر نهاده های کشاورزی با اهمیت می باشد. مقدار بذر مصرفی با حجم بوته نسبت عکس دارد، لذا فاصله بین بوته های گیاهانی را که شاخ و برگ زیادی تولید می کنند بایستی بیشتر در نظر گرفت تا رقابت برون بوته ای (بین بوته های مجاور) و درون بوته ای (رقابت قسمتهای مختلف یک بوته) به حداقل برسد و شاخ و برگها به هم صدمه نزنند و از نور آفتاب و هوا بطور یکنواخت استفاده نمایند. بذر کاری، به مقدار مطلوب موجب کاهش هزینه بذر، کاهش خوابیدگی محصول و بهبود مشکلات بیماریهای گیاهی خواهد شد. هدف از فاصله گذاری مناسب میان بوته‌ها آنست که ترکیبی مناسب از عوامل محیطی (آب و هوا و نور و خاک) برای حصول حداکثر عملکرد ممکن با کیفیت مطلوب تامین شود. از طرف دیگر، برای انجام عملیات داشت فضای کافی فراهم شده تا کیفیت مطلوب تر گردد. تراکم محصول به عوامل مختلفی همچون خصوصیات گیاه و طول دوره رویش آنها، زمان و روش کاشت، وضعیت حاصلخیزی خاک، هدف کاشت، عملیات مدیریتی در مزرعه و روشهای برداشت بستگی دارد. مثلاً وقتی که محصول در زمان مطلوب در زمینی که خوب تهیه شده و حاصلخیزی و رطوبت آن نیز مناسب باشد، کشت گردد نیازی به تراکم بذر زیاد در واحد سطح نیست زیرا که بخش اعظم بذوری که زیر خاک شده اند سبز می شوند و بوته های قوی بوجود خواهد آمد. در دیم زارها نیز به علت کم بودن رطوبت خاک، تراکم بذر و بوته ها را در واحد سطح کمتر در نظر می گیرند تا کلیه بذور از اندک رطوبت موجود در فصل بتوانند استفاده کنند هر چقدر بذر ضعیف تر، ناخالص تر و قوه نامیه کمتری داشته باشد بایستی میزان بذر در واحد سطح زیادتر در نظر گرفته شود و بطور کلی برای تولید محصول «دانه» باید بذر کمتری در واحد سطح و برای کسب «علوفه» بایستی زراعت را پر تراکم تر کشت نمود.
img/daneshnameh_up/b/b2/khezane3.jpg
عوامل بحث شده در بالا تعیین کننده تعداد مطلوب بوته در واحد سطح هستند، اما سبز شدن بذر و استقرار گیاهچه برای تشکیل بوته های کافی نیز ضرورت دارد. بنابراین مقدار بذر لازم برای حصول تراکم مطلوب در مزرعه را معمولاً بیشتر از حد مطلوب در نظر می گیرند و پس از سبز شدن بوته ها نسبت به تنک کردن مزرعه تا تراکم مورد نظر اقدام می نمایند. تراکم مطلوب بوته را می توان با تغییر فاصله ردیفهای کاشت و فاصله بین بوته ها در روی ردیف تنظیم نمود. کودی را که بعد از کاشت به خاک می دهند کود سرک گویند. دادن کود سرک در مواردی معمول است که کود به سرعت از خاک شسته می شود و چنانچه تمامی عنصر مورد نظر یکباره و قبل از کاشت به خاک داده شود‏ قسمت اعظم آن شسته خواهد شد. در این شرایط قسمتی از کود را قبل از کاشت و بقیه را در نیمه اول فصل رشد به محصول می دهند. مصرف کود سرک بیشتر در مورد کود ازت مرسوم است. غالباً 25 تا حداکثر 50 درصد از کل ازت مصرفی را بصورت قبل از کاشت و بقیه (50 تا 75 درصد) را بصورت سرک به مزرعه می دهند. نوع کود موجود در بازار، مسایل اقتصادی ماشین آلات و امکانات موجود در مزرعه، روش کاشت، شرایط آب و هوائی منطقه، کیفیت آب و نحوه آبیاری و بالاخره گیاه مورد کاشت از عوامل تعیین کننده زمان و روش کود دهی می باشند انواع روشهای کود دهی عبارتند از : 1- تزریقی، 2- پراکندن‏، 3- نواری، 4- کناری، 5- همراه با آبیاری و 6- محلول پاشی.
تعداد بازدید ها: 21123