بیمه قراردادی است که شخص در قبال وجهی که می گیرد جبران خسارات احتمالی معینی را تقبل می کند. ممکن است وجهی که گرفته می شود دفعتا واحده باشد یا به اقساط مثل بیمه عمر.
قانون مصوب 1316 بیمه را عقد دانسته ولی با تصریحات و شرایطی که در قانون مدنی راجع به عقد شده بهتر بود تحت عنوان قرار داد نام برده می شد .
عملیات بیمه باید به قصد انتفاع باشد یعنی بیمه گر جز در مواردی که وقوع حادثه حتمی است مانند بیمه عمر ، اغلب به امید این که خسارت واقع نخواهد شد قرارداد را امضاء می کند و در صورت وقوع حادثه ، جبران خسارت آن را از سایر مراجعینی که به آنها خسارت نپرداخته تأمین می کند و الا به نحوی که در بعضی از ممالک
اروپا معمول است مشترکا جبران نمایند ، چون قصد انتفاع ندارند بلکه مقصود آنها تعاون است، نمی توان آن را عمل تجارتی دانست و متعهدین را همچون به این شغل اشتغال ندارند تاجر نمی توان شناخت . بیمه رشته های مهمی دارد .