روزی
رسول خدا با عده ای از اصحاب خود از کوچه‌ای می گذشت. کودکانی در آن جا مشغول بازی بودند. پیامبر یکی از آنها را در آغوش گرفت و میان دو چشمش را بوسید.
اصحاب دلیل این کار را پرسیدند.
پیامبر فرمود:«یک روز دیدم این کودک با
حسین بازی می کند و خاک پای او را بر می‌دارد و به صورت و چشمان خود می کشد. من نیز او را به خاطر اینکه فرزندم، حسین، را دوست دارد دوست می‌دارم.
جبرئیل نیز به من خبر داده است که این کودک از یاوران حسین در
کربلا خواهد بود.»
منابع:
بحار الانوار، ج 44، ص 242، حدیث 36.
مراجعه شود به :
شیفتگی پیامبر به حسنین علیهماالسلام
یاران امام حسین علیه السلام