چند تن از زنان پاکدامن و وارسته زمان رسول الله، عهده دار رسیدگی به امام حسین علیه السلام در دوران نوزادیاش بودهاند؛ از آن جمله
ام سلمه ، سلمی بنت عمیس و
امٌ ایمن .
از امام صادق علیه السلام نقل شده است که همسایه های ام ایمن نزد رسول الله آمده و گفتند:« یا رسول الله! امٌ ایمن دیشب، از گریه خواب نداشت و تا صبح گریه می کرد.»
پیامبر خدا امٌ ایمن را فرا خواند و به او فرمود:« ای ام ایمن! خدا چشم تو را گریان نکند. به من خبر دادند که همه شب را گریه می کردی. چه چیز تو را گریانده است؟»
امٌ ایمن عرض کرد:« یا رسول الله! خواب خیلی هولناکی دیدم و تا صبح گریه کردم.»
پیامبر فرمود:« خوابت را برای پیامبر خدا بگو که خدا و پیامبرش به حقایق امور آگاه ترند.» عرض کرد:« گفتنش برایم خیلی سخت است.»
پیامبر به او فرمود:« ان الرؤیا لیست علی ما تری.(حقیقت خواب و رؤیا، آنچه که دیده ای نیست.) بنابراین خوابت را برای پیامبر خدا باز گو.»
ام ایمن گفت:« خواب دیدم بعضی از اعضای بدن شما در خانه من افتاده است.»
پیامبر به او فرمودند:« ای امٌ ایمن، آسوده خاطر باش. فاطمه سلام الله علیها فرزندی به دنیا می آورد و تو عهدهدار نگهداری و آرامکردن نوزاد خواهی بود.»
هنگامی که فاطمه سلام الله علیها حسین علیه السلام را به دنیا آورد، روز هفتم بود که پیامبر فرمان داد موهای سر حسین را بتراشند و به وزن موهای سرش نقره
صدقه بدهند و گوسفندی به عنوان
عقیقه برای او ذبح شد.
آنگاه ام ایمن نوزاد را در برد یمانی پیامبر پیچید و او را نزد پیامبر برد.
پیامبر فرمود:« مرحبا به حملکننده و حملشونده. ای ام ایمن این است تعبیر خوابی که دیدی!»
منابع:
بحار الانوار، ج 43، ص 245، حدیث 20- علل الشرایع و امالی صدوق، ص 76، روایت 2
منابع:
بحار الانوار، ج 43، ص 242، حدیث 15.