صوفیان روملو

«794 ق / 1392 م«

صوفیان روملو، از اسیرانى بودند که امیر تیمور گورکان در بازگشت از لشکرکشى به روم و جنگ با بایزید عثمانى، به همراه خود به اردبیل آورده بود. تیمور در اردبیل با خواجه على ملاقات کرد و به سبب کراماتى که از او دیده بود، دست ارادت به او داد و استدعا کرد که شیخ از او چیزى بخواهد. خواجه از امیر تیمور خواست که اسیران رومى را آزاد کند. تیمور نیز اطاعت نمود و اسیرانى را که از خاک عثمانى آورده بود، آزاد کرد. از آن تاریخ، گروهى از این اسیران در زمره مریدان جان نثار و حامیان خاندان صفوى درآمدند و به صوفیان روملو معروف گشتند.

گفتنى است که در هیچ یک از تاریخهاى معروف عهد تیمور، که وقایع روزانه زندگى او را نقل کرده‏اند، از این ملاقات اثرى دیده نمى‏شود. در تاریخهاى صفوى پیش از عهد شاه عباس اول نیز از این رویداد خبرى نیست؛ حتى اسکندر بیگ ترکمان مؤلف تاریخ جهان آراى عباسى مى‏نویسد: »بین الجمهور چنین مشهور است که امیر تیمور را با حضرت سلطان صدرالدین موسى ملاقات افتاد و مقدمات مذکور از او ظهور یافت، و اما صالح آن است که سلطان خواجه على بود. اگرچه این روایت در کتب تاریخ و حالات منظوم و منثور این سلسله به نظر احقر نرسیده .... / عالم آراء، چاپ تهران، ص 12».