شهرهای توریستی ـ تفریحی در دهه های اخیر، به دلیل افزایش جمعیت شهرها و ازدحام بیش از حد آن که عمدتاً
آلودگیهای زیست محیطی را نیز به همراه دارد، با استقبال بیشتری مواجه شدهاند. این شهرها به شکلهای مختلف دیده میشوند. برخی از آنها در کنار
دریاها نقش خود را ایفا میکنند که در صورت پیوند با جنگل ، پارک و یا
کوهستان ، از قدرت جاذبه بیشتری برخوردار می شوند (شهرهای ساحلی
دریای خزر). نوع دیگری از شهرهای تفریحی ـ توریستی ، شهرهایی هستند که دارای توریسم کوهستانی هستند و اصطلاحاً به آنها «برف شهر» میگویند. ایجاد این نوع شهرها، اصولاً متکی بر وجود شهرهای نزدیک کوهپایه است که خدمات برف شهرها را به هنگام فعالیت تأمین میکند. نقش این شهرها در زمینه انجام ورزشهای زمستانی ،
اسکی و
کوهنوردی ، است و جمعیت فعال شهر به طور فصلی به کار گمارده میشود و در هنگام تعطیلی ورزشهای زمستانی، ایستگاههای ورزشی از حرکت و پویایی باز میایستد. در این صورت، فعالیتهای خدماتی آنها رکود پیدا میکند و جمعیت فعال نیز به روستاهای خود بر میگردند. در ایران ، در مقیاسی محدود،
آبعلی چنین نقشی دارد.