|
گیاه سفیدار
 | |
شناسنامه
| بید Salicaceae | :تیره |
| Populus alba L.- P.nivea willd | :نام لاتین |
| White Asp – Abele tree –Aspen trre | :نام انگلیسی |
| سفیدار – اسپیدار – اسفیدار- کیوده | :نام فارسی |
| حورازری – غرب – صفصاف - ابیص | :نام عربی |
شرح گیاه
درخت سفیدار در نقاط استپی ایران کشت می شود و بیشتر طالب خاک زمین های رسی است. درختی است متوسط یا بزرگ به ارتفاع 30 متر به قطر یک متر و دارای تاج باز و تخم مرغی است ولی کولتیوارهای مختلف آن دارای تاجهای مخروطی و باریک می باشند.درختان پایه نر سفیدار غالباً در اطراف تهران و درختان ماده آن در آذربایجان دیده می شود. از ریشه های آن جست های ریشه جوش ظاهر می شود. پوست تنه آن صاف و به رنگ روشن تا سفید است و در درختان کهن تیره رنگ می شود.شاخه های یکساله آن نمدی و خاکستری است جوانه های سفیدار خشک و کرک داراست.طول دمبرگ در پا جوشها در حدود 10 سانتی متر و در شاخه های درختان کهن سال و یا انشعابات بلند کوتاهتر است. پهنک های انتهایی انشعابات بلند کم و بیش دارای 5-3 لوب عمیق می باشد و پنجه ای شکل بنظر می رسد. دارای دمبرگ کوتاه است در صورتیکه برگ انشعابات کوتاه،تخم مرغی و با دندانه های سینوسی شکل و با قاعده گره ای پهن و دمبرگ بلند می باشد. پشت آن معمولاً دارای کرکهای سفید انبوه نمدی است که بتدریج کاملاً صاف می شود. گل آذین سفیدار شاتونی است با 10-8 سانتی متر طول. محورشاتون و پا یک گلهای آن خزی است و برگه آن تخم مرغی پهن با حاشیه دندانه دار و انتهایی بریده بریده و رنگ قهوه ای می باشد و حاشیه آنرا مژهای بلند احاطه نموده است. کپسول میوه تخم مرغی صاف یا کرک دار می باشد و شکوفای آن از دو دریچه صورت می گیرد طول آن 3 میلی متر و پایک آن یک میلی متر است.
 | |