در 28 آوریل سال 1900 در شهر فرانکر کشور
هلند بدنیا می آید.
1924
به عنوان ستاره شناس در
رصدخانه لایدن کشور هلند مشغول به کار می شود.
1926
درجه دکترای افتخاری از
دانشگاه گرونینگن سوئد دریافت می کند. قبل از اینکه به رصد خانه لایدن بازگردد برای مدت کوتاهی در
دانشگاه بیل ایالت کنتاکی آمریکا مشغول می شود.
1927
کشف می کند که
کهکشان ما یعنی
کهکشان راه شیری در حال چرخش است. او فاصله
خورشید را از مرکز این کهکشان محاسبه می کند و دوره تناوب مداری خورشید بدور این مرکز را نیز بدست می آورد.
1932
اورت اولین ستاره شناسی است که پس از محاسبه جرم کهکشان راه شیری، از طریق محاسبات بیشتر وجود یک ماده سیاه را در این کهکشان نشان می دهد.
1935
به سمت استاد ستاره شناسی در دانشگاه لایدن در کشور هلند منصوب می شود.
1944
با بکارگیری
تلسکوپهای رادیویی، تحقیق درباره ساختار کهکشان راه شیری را آغاز می کند و بدین ترتیب برای اولین بار نمودار مارپیچی این کهکشان را ترسیم می نماید.
1945
سرپرستی رصدخانه لایدن را عهده دار می شود.
1946
ثابت می کند که حلقه
صورت فلکی دجاجه، از بقایای یک
ابر نواختر می باشد.
1950
نظریه
ارنست اوپیک (1985 ـ 1893)، ستاره شناس اهل
استونی، مبنی بر اینکه هاله عظیمی از ستارگان دنباله دار
منظومه شمسی را احاطه کرده اند را بسط می دهد.
1958
به ریاست اتحادیه بین المللی ستاره شناسی انتخاب می شود.
1970
از رصد خانه لایدن بازنشست می شود ولی به انتشار آثار خود ادامه می دهد.
1992
در 5 نوامبر در کشور هلند از دنیا می رود.