پادشاهی صفوی

درسال 1501م صفویان در سرزمین ایران ،به قدرت رسیدند . آنها بیش از 200 سال بر قلمرو بزرگی که شامل عراق و بخشهائی از افغانستان کنونی می شد ، حکومت کردند . سلسله صفوی در عهد شاه عباس اول به اوج قدرت خود رسید . او اصفهان را پایتخت خود قرار داد و آنرا یکی از زیباترین شهرهای خاورمیانه ساخت.

مسجد امام شاه عباس اول این مسجد را در اصفهان بنا کرد.

1501م

شاه اسماعیل اول در تبریز ، شهری در شمال غربی ایران کنونی ، به عنوان پادشاه، تاجگذاری می کند.

1514

ترکان عثمانی در جنگ چالداران ، صفویان را بسختی شکست می دهند . برای مدت کوتاهی تبریز به اشغال ترکان عثمانی در می آید . ضربه روحی حاصل از این شکست شاه اسماعیل اول را گوشه نشین ، می کند .

76-1529

دوران حکومت شاه طهماسب اول ، عصر طلایی هنر ایرانی می باشد : دولت ، تولید مصنوعات فلزی ، سفالینه ها ، فرش ، نساجی و نقاشیهای مینیاتور با عالیترین کیفیت را تشویق می کند.

1588

شاه عباس اول ، پنجمین شاه صفوی می شود.

سلسله مقتدر این تصویر ، وسعت قلمرو صفوی را در زمان مرگ شاه عباس اول، سال 1629 میلادی، نشان می دهد.

1598

شاه عباس اول ازبکها ، مردمان چادر نشین ساکن شمال شرقی سرزمین ایران ، راشکست داده و آنها را از قلمروی خود بیرون می راند . اصفهان پایتخت جدید پادشاهان صفوی ، می شود.

1602

شاه عباس اول پس از سازماندهی مجدد سپاهیان خود ، به ترکان عثمانی اعلام جنگ می کند .

1604

شاه عباس اول ترکان عثمانی را در جنگ تبریز ، شکست می دهد.

1709

افغانها که از زندگی در سایه حکومت صفوی ، ناراضی بودند ، شورش نتیجه بخشی را در برابر صفویان آغاز می کنند.

1722

سپاهیان افغان پس از محاصره ای شش ماهه که در خلال آن 80000 نفر از گرسنگی و بیماری جان دادند ، اصفهان (پایتخت) را تصرف می کند. شاه سلطان حسین اول ، آخرین پادشاه صفوی ، سرنگون می شود.

پس از وفات حضرت محمد «ص) در سال 632 میلادی ، دو فرقه سنی و شیعه در میان مسلمانان ، پدید آمدند . سنی ها در اکثریت بودند و حکام و فرمانروایان سرزمینها و دولتهای بزرگ اسلامی را شامل می شدند . شیعیان در اقلیت بودند و از گروههای کوچک پراکنده در سر تاسر خاورمیانه ، تشکیل شده بودند.

پادشاهان شیعه مذهب صفوی

در سال 1501 شاه اسماعیل اول (1524-1487م) سلسله شیعه مذهب صفوی را در سرزمین ایران ،بنیان نهاد و تشیع را به عنوان مذهب رسمی کشور ، اعلام کرد . به تدریج اغلب پیروان مذهب تسنن به مذهب شیعه روی آوردند . از بعضی جهات ، این امر سبب تمایز ایران از بقیه جهان اسلام و مشخص شدن هویت ویژه ایران کنونی ،گردید.

تفوق مذهبی

از آنجاکه شاهان صفوی مذهب شیعه را به عنوان مذهب بر حق به حساب می آورند ، لذا خود را حاکمان واقعی جهان اسلام می دانستند . این اعتقاد آنان را به درگیری با همسایگان سنی مذهب ، بویژه ترکان عثمانی ، سوق می داد . در تمام طول قرن 16م دو قدرت بزرگ اسلامی با یکدیگر جنگیدند بدون انکه بتوانند یکدیگر را بطور کامل ، شکست دهند.

ظهور و سقوط

در زمان شاه عباس اول (1629-1571م) ، پادشاهی صفوی به بالاترین حد قدرت و اعتبار خود رسید ، اما با مرگ او پادشاهی صفوی به تدریج رو به زوال گذاشت . در اوایل قرن هجدهم ترکان عثمانی از غرب و افغانها از شرق به سمت ایران پیشروی کردند. در سال 1722م اصفهان به دست سپاهیان افغان افتاد و خاندان صفوی سقوط کرد . اما در سرزمین ایران مذهب تشیع ، چنان ریشه ای دوانده بود که توانست بدون اهمیت دادن به حکام خارجی به عنوان مذهب ملی ، باقی بماند .