|
مرحله اول : دورهُ اقتدار مرکزی شاه اسماعیل اول
در این دورهُ قدرت مطلق حکومت در زمان شاه اسماعیل اول که از ( 907 تا 920 ه0ق ) بود پاره ای عوامل که در زیر بدانها اشاره می گردد ، موجب قدرت مطلق شاه در امر حکومت گردید : مرحلهُ دوم : دورهُ ضعف سستی در حکومت شاه اسماعیل اول :
این دوره که ز 920 تا 930 ه0ق را شامل می شود ، بواسطه شکست چالدران و ناتوانایی در سرکوب نیروی عثمانی ایجاد شد . این شکست موجب کاهش قدرت شاه اسماعیل در میان نیروهایش گردید . علل گوناگونی موجب نابسامانی هر چه بیشتر اوضاع گردیده بود . |
|
صفویه | ||
|
مرحله سوم : تداوم ناامنیها و آشوبها
این دوره با مرگ شاه اسماعیل اول و روی کار آمدن فرزند ده ساله اش آغاز گشت و از 930 تا 940 هه0ق به طول انجامید . مجموعه علل و شرایط زیر موجب وخامت هر چه بیشتر اوضاع گردیده بود . مرحلهُ چهارم : بهبود شرایط و رشد توسعهُ قدرت :
در پی تغییرات و تحولات انجام شده ناشی از توانایی شاه طهماسب در سرکوب شورشها و بحرانهای ایجاد شده از سوی عناصر قزلباش در فاصله میان ( 940 – 984 ه0ق ) وضع عمومی جامعه رو به بهبود گذاشت . رئوس نکات و ویژگی های این دوره بدین قرار است . |