|
 | ||
 چرا از دوربینهای بیشتری استفاده کنیم؟ یک دوربین تنها ، مشکلات زیادی در پوشش دادن صحنه‌های طولانی در فضاهای وسیع دارد . این مشکل هنگامی افزونتر می‌شود که اتفاقی بلافاصله پس از اتفاق دیگر رخ دهد، یا هر دو همزمان باشند. می‌توانید با برش دادن تصویر به دوربین دوم ، توجه بیننده‌تان را در یک لحظه به سویی دیگر هدایت کنید. این تدوین برای این است ک نکات تازه‌ای را نشان دهید،تاکید موضوع راتغییر دهید، جزئیات تازه‌ای را نشانه روید، مقایسه کنید، و براحتی تنوع تصویری خلق کنید. هنگامی که برنامه‌ای زنده پخش می‌شود ، می‌توانید بدون آنکه لحظه‌ای از رویدادهای برنامه را از دست بدهید ، اندازه نما را با برش دادن به دوربین دیگر کوچکتر یا بزرگتر نمایید ، یا تصاویر دوربینها را به طور موازی با یکدیگر تدوین‌کنید. با دریافت نقطه دید دو یا سه دوربین، می‌توانید همیشه مطمئن باشید که یکی از دوربینها تصویری روشن از رویدادهای اصلی صحنه را ارائه خواهند کرد. با انقال از یک دوربین به دوربین دیگر هرگز نیاز به قطع برنامه نخواهد بود. در نتیجه از مشکلاتی که به پیوستگی کار لطمه بزند ، پیشگیری می‌کند. در این روش تمام کار تدوین)) به وسیله کارگردان فنی برنامه و از طریق میز استودیو انجام می‌شود . این موضوع باعث می‌شود تا به میزان زیادی در هزینه و زمان صرفه جویی شود. می‌توانید تصاویر دو دوربین را از راههای گوناگون باهم تلفیق کنید تا : - عناوین را با تصویردیگری تلفیق کنید. - اطلاعات بیشتری نشان دهید( مثلا نقشه‌ای در زمینه که پشت بازیگران قرار دارد. - نمایی میانی که از جزئیات صحنه را در وسط صحنه اصلی برش دهید. - ترفند جلوه تصویری خاصی را با تصویری دیگر تلفیق کنید( مانند نمای دو نیمه‌ای-spilt screen- یا جاروب کردن تصویری به وسیله تصویری دیگر) در حالی که دوربینی نمای باز می‌گیرد دوربین دیگر می‌تواند بر روی نمای بسته متمرکز می‌شود. مثلا زمانی که یک دوربین سخنران را نشان می‌دهد دوربین دیگر صحنه را نشان داده و یا نقشه‌ای را که موضوع صحبت است نشان می‌دهد. اگر از لوازم جانبی دوربین برای جلوه‌های خاصی استفاده می‌کنید( مانند لنزها یا صافی های خاص ) می‌توانید آنرا روی یکی از دوربینها نصب کرده و از دوربین دیگر برای تصویربرداری معمولی استفاده کنید . | ||
| شرح تصویر: الف)اینجا ،نماها بین دو دوربین تقسیم شده است . دوربین اول ،نمای باز و دوربین دوم نماهای بسته نقشه و گوینده را می‌گیرد. ب) 1- برای هر دکور یک دوربین ، بی‌اندازه با محدودیت اجرایی روبه‌رو است . 2- دو دوربین در انتهای دو دکور یک صحنه . دوربین دوم به طرف صحنه دیگر می‌چرخد. 3- دوربینها بین دو صحنه در حرکتند . ابتدا دوربین دوم حرکت می‌کند ( از الف به ب) ، سپس دوربین اول به آن ملحق می‌شود. | | |