یزید نامه ای به ولید، حاکم مدینه، نوشت و دستور داد از امام حسین علیه السلام بیعت بگیرد و در صورتی که از بیعت سرباز زند، سرش را بزند و برای او بفرستد.
ولید شبانه مروان بن حکم را _ که پیش از او حاکم مدینه بود_ فرا خواند و مضمون نامه یزید را برایش گفت و با او به مشورت پرداخت. مروان که همواره کینه اهل بیت را در دل داشت، او را در اجرای فرمان یزید تشویق کرد.
اما فرمان یزید برای ولید بسیار سنگین و غیرممکن بود، بنابراین با امام مدارا کرد و امام جان سالم به‌در برد. چون این خبر به یزید رسید، بی‌درنگ ولید را از حکومت مدینه بر کنار کرد و مروان بن حکم را به جای او نشاند.

منابع:

• قصه کربلا، ص 63 و 68
• مناقب ابن شهر آشوب، ج 4، ص 88.

مراجعه شود به:

• معاویه و ترفند تطمیع امام حسین علیه السلام