« علی بن سعید» نقل می کند در خدمت حضرت صادق علیه السلام با جمعی از اصحاب آن حضرت بودیم که
معلی بن خنیس به حضرت گفت:
فدایت شوم شما چقدر از ناحیه
حسن سختی و گرفتاری دیدید، در این هنگام یکی دیگر از اصحاب حضرت به نام طیار گفت:
فدایت شوم من در یکی از کوچه ها و محله ها راه می رفتم که دیدم
محمد بن عبدالله بن حسن بر مرکبی سوار است و گروهی از
زیدیه نیز اطرافش جمع شده اند، چشمش که به من افتاد گفت:
ای مرد به سوی من بیا، رسول الله صلی الله علیه و آله فرموده است:
هر کس همانند ما نماز بخواند و رو به قبله ما به ایستد و ازحیواناتی که ما می کشیم بخورد مسلمان است همان مسلمانی که در پناه خدا و رسول الله است. هر کسی می خواهد بایستد و ما را همراهی کند و هر کس می خواهد برود .
طیار می گوید: به محمد بن عبدالله بن حسن گفتم:
با تقوا باش، تقوای خداوند را رعایت کن، اینهایی که دورت را گرفته اند فریبت ندهند.
حضرت صادق علیه السلام پس از شنیدن این ماجرا به طیار فرمودند: چیزی دیگری به او نگفتی؟ طیار جواب داد: نه .
حضرت فرمود:
چرا به او نگفتی، رسول خدا صلی الله علیه و آله این جمله را در معرفی مسلمان وقتی می فرمود که همه مسلمانان اقرار به فرمانبرداری از او داشتند. وقتی رسول خدا صلی الله علیه و آله از دنیا رفتند و اختلاف پیش آمد، این جمله در تعریف مسلمان گویا و کامل نیست.
پس از بیان حضرت صادق علیه السلام،
محمد بن عبدالله بن علی که در مجلس بود گفت:
از عبدالله بن حسن تعجب است که شما را مسخره می کند و می گوید در جفری است که شما ادعا می کنید.
در این هنگام حضرت صادق علیه السلام خشمناک شدند و فرمودند:
تعجب از
عبدالله بن حسن است که می گوید: امام صادق و راستی در میان ما نیست، آری او امام نیست و پدرش نیز امام نبود، عبدالله بن حسن می پندارد که علی بن ابی طالب علیه السلام امام نبوده است و پیوسته این حرف را تکرار می کند،
اما این که عبدالله بن حسن از
جفر سخن می گوید، بله در جفر
دانش تمام نیازمندیهای بشر تا روز قیامت وجود دارد و همه حلال و حرام در آن هست، آنچه در جفر است از ناحیه رسول الله صلی الله علیه و آله املاء شده است .
علی علیه السلام نوشته اند و
مصحف فاطمه سلام الله علیها نیز جفر است که یک آیه قرآن در آن نیست. نزد من انگشتر رسول الله و زره و شمشیر و پرچم آن حضرت است، بله نزد من جفر است اگر چه برخی از مدعیان و مخالفین بدشان بیاید و منکر شوند.