تواضع

تواضع در لغت به معنای فروتنی و نرمی آمده است. و در اصطلاح، کوچک نشان دادن خود در برابر خدا، پیامبر و مومنان و میل به بزرگی و جاه طلبی نداشتن است.
انسان متواضع، با نهاد پاکی که دارد، همیشه نیکیها را میان خود و دیگران تقسیم می‌کند و سعادت هم نوعان خویش را طالب است، چنان که امام کاظم می‌فرماید:
«التواضع ان تعطی الناس ما یحب ان تعطاه»
تواضع آن است که آن چیزی را به مردم عطا نمایی که دوست داری همان را دریافت کنی اسلام، تواضع را از صفات کمال انسان دانسته، پیروان خویش را بدان سفارش کرده است. قرآن مجید فروتنان را بندگان شایسته خدا شمرده و فرموده است:
(و عباد الرحمن الذین یمشون علی‌الارض هونا …) سوره فرقان آیه 63
یکی از انسانهای وارسته که از این ویژگی معنوی برخوردار گشته، امام بود. او با اینکه رهبری بزرگ بود، در بعد معنوی و صفای باطن، هرگز تحت تأثیر اعتبارات و عناوین دنیوی قرار نگرفت.