تشییع جنازه امام علی علیه السلام

محمد بن حنفیه، فرزند امیرالمؤمنین علی علیه السلام، چنین نقل می‌کند:
پس از اینکه علی علیه السلام به شهادت رسید، همان گونه که وصیت فرموده بود، وی را غسل دادند و حنوط و کفن کردند، و بدن مطهرش را بر تابوت نهادند. سپس حسن و حسین علیهما السلام انتهای تابوت را بلند کردند و جلو آن از زمین بلند شد ولی کسی دیده نمی‌شد. دو نفری که جلو تابوت را گرفته بودند ولی دیده نمی‌شدند، جبرئیل و میکائیل* بودند.
جنازه را بردند تا به زمینی به نام نجف رسیدند. ( همین جا که الان حرم شریف امام علی است.)
امام حسین علیه السلام می‌گفت:« لاحول و لاقوة الابالله العلی العظیم، انا لله و انا الیه راجعون، ای پدر! پشت و پناه ما از دست رفت. به خاطر تو گریه کردن را آموختم. به سوی خدا شکوه می کنم.»
مردم کوفه گریه و نوحه می‌کردند و به دنبال جنازه به سر و صورت خود می‌زدند.
امام حسن علیه السلام آنان را از گریه کردن منع فرمود و فرمود به خانه‌هایشان بازگردند.

• میکائیل یکی از چهار فرشته مقرب خدا و مأمور روزی رساندن به مخلوقات است .

منابع:
بحار الانوار، ج 42، ص 294و 295.

مراجعه شود به:
کمک فرشتگان در غسل امام علی علیه السلام
نماز حسنین بر جنازه مطهر امام علی علیه السلام
مشاهده ملائکه هنگام ارتحال پدر و برادر
حضور انبیاء و اولیاء در قبر امام علی علیه السلام